Lezersrecensie
Binnen de lijntjes: een kleurrijk palet vol humor!
In deze heerlijke humoristische feelgood staat die lieve, chaotische en soms wat onhandige Loes centraal. Haar zorgvuldig geplande leventje (maar niet heus) en alles wat haar overkomt trekken je vanaf de eerste bladzijde direct in het verhaal.
Flaptekst
Loes Dekker is een net gescheiden, ietwat verstrooide moeder van een tweeling. Als ze aan het einde van de zomervakantie een weekend gaat kamperen met haar zoons ontmoet ze de aantrekkelijke Bart, die in niets lijkt op haar controlerende ex-man Erik. Loes probeert hem uit haar hoofd te zetten: ze is met haar zoons op vakantie en zéker niet uit op een nieuwe relatie. Bovendien verliep de scheiding - op z'n zachtst gezegd - nogal stroef.
Na de vakantie blijkt Loes op het schoolplein het onderwerp van roddel en achterklap te zijn geworden door de breuk tussen haar en de populaire Erik. Ze voelt zich toch al niet op haar plek tussen de zelfingenomen andere ouders. Om haar buitenbeen-status te compenseren besluit ze zich aan te sluiten bij de oudercommissie, die wordt aangevoerd door oppermoeder 'Escobarbara'.
Loes wil zich van haar beste kant laten zien en niet te veel opvallen en dan is het niet zo handig dat de nieuwe gymleraar op school niemand minder is dan Bart...
De personages zijn uit het leven gegrepen en doordat ze realistisch overkomen, voel je sympathie voor ze en leef je met ze mee. Mireille bouwt het verhaal zorgvuldig op, met Loes' innerlijke strijd om zichzelf te bevrijden van de verwachtingen van anderen. Dit is niet zo gemakkelijk voor haar, aangezien ze gewend is haar leventje 'binnen de lijntjes' te laten lopen. Het boek bevat veel hilarische momenten, soms tegen het gênante aan. De vlotte, beeldende schrijfstijl en de goed gedoseerde mix van humor en serieuzere momenten hielden mij tot de laatste bladzijde geboeid. Ik heb enorm vaak hardop gelachen en kon het boek amper wegleggen.
Nederland heeft een nieuwe feelgood-auteur bij en ik kan niet wachten tot Mireilles volgende boek op mijn tbr-stapel ligt. De lat ligt nu wel hoog, maar ik heb er alle vertrouwen in dat ze de verwachtingen gaat waarmaken!
Flaptekst
Loes Dekker is een net gescheiden, ietwat verstrooide moeder van een tweeling. Als ze aan het einde van de zomervakantie een weekend gaat kamperen met haar zoons ontmoet ze de aantrekkelijke Bart, die in niets lijkt op haar controlerende ex-man Erik. Loes probeert hem uit haar hoofd te zetten: ze is met haar zoons op vakantie en zéker niet uit op een nieuwe relatie. Bovendien verliep de scheiding - op z'n zachtst gezegd - nogal stroef.
Na de vakantie blijkt Loes op het schoolplein het onderwerp van roddel en achterklap te zijn geworden door de breuk tussen haar en de populaire Erik. Ze voelt zich toch al niet op haar plek tussen de zelfingenomen andere ouders. Om haar buitenbeen-status te compenseren besluit ze zich aan te sluiten bij de oudercommissie, die wordt aangevoerd door oppermoeder 'Escobarbara'.
Loes wil zich van haar beste kant laten zien en niet te veel opvallen en dan is het niet zo handig dat de nieuwe gymleraar op school niemand minder is dan Bart...
De personages zijn uit het leven gegrepen en doordat ze realistisch overkomen, voel je sympathie voor ze en leef je met ze mee. Mireille bouwt het verhaal zorgvuldig op, met Loes' innerlijke strijd om zichzelf te bevrijden van de verwachtingen van anderen. Dit is niet zo gemakkelijk voor haar, aangezien ze gewend is haar leventje 'binnen de lijntjes' te laten lopen. Het boek bevat veel hilarische momenten, soms tegen het gênante aan. De vlotte, beeldende schrijfstijl en de goed gedoseerde mix van humor en serieuzere momenten hielden mij tot de laatste bladzijde geboeid. Ik heb enorm vaak hardop gelachen en kon het boek amper wegleggen.
Nederland heeft een nieuwe feelgood-auteur bij en ik kan niet wachten tot Mireilles volgende boek op mijn tbr-stapel ligt. De lat ligt nu wel hoog, maar ik heb er alle vertrouwen in dat ze de verwachtingen gaat waarmaken!
2
Reageer op deze recensie