Lezersrecensie
Stilte kan oorverdovend zijn.
De leerlingen van dovenschool River Valley willen een normaal leven leiden met eerste liefdes tentamens en ouders die niet steeds voor hen bepalen wat ze nodig zouden hebben. We maken kennis met Charlie, een opstandige leerling die van een reguliere school komt en nog nooit iemand anders heeft ontmoet die doof is, met Austin, de populairste jongen van de school, wiens leven op zijn kop wordt gezet door de geboorte van een zusje dat wel kan horen, en met February, het schoolhoofd, zelf een horend kind van dove ouders.
De flaptekst wekt de indruk van een eenvoudig verhaal over tieners en hun alledaagse problemen, maar niets is minder waar. Onder de oppervlakte is het boek veel rijker en gelaagder. De personages Charlie en Austin, zijn niet alleen boeiend en goed uitgewerkt, maar ook zeer herkenbaar in hun menselijkheid en complexiteit. Charlie, de opstandige puber die voor het eerst andere dove mensen ontmoet, bracht me een nieuwe kijk op wat het betekent om je identiteit te vinden in een wereld die niet altijd begripvol en ondersteunend is. Dan hebben we Austin die veel moeite heeft met de geboorte van zijn horende zusje om begrijpelijke redenen. Tenslotte is er voor het schoolhoofd February, die vecht om het voorbestaan van haar school en huwelijk, ook een boeiende verhaallijn.
De schrijfster, Sara Novic, die zelf doof is, gaat zware thema’s zoals isolatie, onrechtvaardigheid en de strijd voor mensenrechten niet uit de weg en verweeft deze met momenten van liefde, humor en doorzettingsvermogen. Het boek brengt op indringende wijze de unieke uitdagingen van de dovengemeenschap zeer sterk in beeld.
Het verhaal dat fictief is wordt ondersteund door informatie over gebarentaal en de beladen geschiedenis ervan. Het geeft op deze manier een inkijk in de dovencultuur. Verder worden de gesprekken tussen de leerlingen op een bijzondere manier weergegeven, waarbij gebruik wordt gemaakt van ruimte om aan te geven wie er aan het woord is. Sara Novic is erin geslaagd met deze opzet begrip en respect voor de dovengemeenschap te bevorderen.
Om stil van te worden...
De flaptekst wekt de indruk van een eenvoudig verhaal over tieners en hun alledaagse problemen, maar niets is minder waar. Onder de oppervlakte is het boek veel rijker en gelaagder. De personages Charlie en Austin, zijn niet alleen boeiend en goed uitgewerkt, maar ook zeer herkenbaar in hun menselijkheid en complexiteit. Charlie, de opstandige puber die voor het eerst andere dove mensen ontmoet, bracht me een nieuwe kijk op wat het betekent om je identiteit te vinden in een wereld die niet altijd begripvol en ondersteunend is. Dan hebben we Austin die veel moeite heeft met de geboorte van zijn horende zusje om begrijpelijke redenen. Tenslotte is er voor het schoolhoofd February, die vecht om het voorbestaan van haar school en huwelijk, ook een boeiende verhaallijn.
De schrijfster, Sara Novic, die zelf doof is, gaat zware thema’s zoals isolatie, onrechtvaardigheid en de strijd voor mensenrechten niet uit de weg en verweeft deze met momenten van liefde, humor en doorzettingsvermogen. Het boek brengt op indringende wijze de unieke uitdagingen van de dovengemeenschap zeer sterk in beeld.
Het verhaal dat fictief is wordt ondersteund door informatie over gebarentaal en de beladen geschiedenis ervan. Het geeft op deze manier een inkijk in de dovencultuur. Verder worden de gesprekken tussen de leerlingen op een bijzondere manier weergegeven, waarbij gebruik wordt gemaakt van ruimte om aan te geven wie er aan het woord is. Sara Novic is erin geslaagd met deze opzet begrip en respect voor de dovengemeenschap te bevorderen.
Om stil van te worden...
3
Reageer op deze recensie