Lezersrecensie
nazinderend boek
Stof is de vertaling van het boek Dust, eerder uitgebracht door Joanne Carlton.
Het eerste wat me opvalt aan dit boek is de prachtige vormgeving. Niet alleen is de cover krachtig (een man die "wegblaast" in stof), maar vooral het boek zelf heeft me enorm verrast. Aan het begin van elk deel krijg je een verrassende foto die past bij de inhoud van dat deel, mooi vormgegeven. Dit heb ik nog niet vaak gezien.
Het boek zelf: Een gewone man, Simon James, heeft zijn gezin verloren aan een natuurramp in de vorm van een stofwolk die wereldwijd miljarden slachtoffers heeft gemaakt. Voor de mensen is het duidelijk: iedereen moet eraan geloven - er zijn geen mirakels meer over. Ook voor Simon niet, die eigenlijk helemaal geen mirakel wil. Hij wil het liefst van al gewoon dat er een einde aan zijn lijden komt en dat kan enkel door de dood.
Maar op de laatste dag van zijn leven wordt hij uit zijn bed gehaald door een aantal overheidsmensen die hem zeggen dat hij in een glazen koepel zal moeten overleven, samen met een onbekende vrouw, als Adam en Eva, in de hoop dat hun kinderen het stof wel zullen overleven. Simon wil dat helemaal niet, waardoor hij in opstand komt.
In verschillende delen wordt het verhaal gedaan nu en voor de stofwolk, waardoor je een goed beeld krijgt van het leven van deze doodgewone man die zielsgelukkig was met zijn gezin. En hoe het dan allemaal vernietigd werd. Een aantal stukken - Simon die met zijn vrouw als gek door de stad racet op zoek naar medicatie voor zijn ziek kind - zijn hartverscheurend.
Het einde liet me perplex achter. Een aanrader voor iedereen die houdt van spannende, maar ook emotionele boeken die nog lang blijven nazinderen.
Het eerste wat me opvalt aan dit boek is de prachtige vormgeving. Niet alleen is de cover krachtig (een man die "wegblaast" in stof), maar vooral het boek zelf heeft me enorm verrast. Aan het begin van elk deel krijg je een verrassende foto die past bij de inhoud van dat deel, mooi vormgegeven. Dit heb ik nog niet vaak gezien.
Het boek zelf: Een gewone man, Simon James, heeft zijn gezin verloren aan een natuurramp in de vorm van een stofwolk die wereldwijd miljarden slachtoffers heeft gemaakt. Voor de mensen is het duidelijk: iedereen moet eraan geloven - er zijn geen mirakels meer over. Ook voor Simon niet, die eigenlijk helemaal geen mirakel wil. Hij wil het liefst van al gewoon dat er een einde aan zijn lijden komt en dat kan enkel door de dood.
Maar op de laatste dag van zijn leven wordt hij uit zijn bed gehaald door een aantal overheidsmensen die hem zeggen dat hij in een glazen koepel zal moeten overleven, samen met een onbekende vrouw, als Adam en Eva, in de hoop dat hun kinderen het stof wel zullen overleven. Simon wil dat helemaal niet, waardoor hij in opstand komt.
In verschillende delen wordt het verhaal gedaan nu en voor de stofwolk, waardoor je een goed beeld krijgt van het leven van deze doodgewone man die zielsgelukkig was met zijn gezin. En hoe het dan allemaal vernietigd werd. Een aantal stukken - Simon die met zijn vrouw als gek door de stad racet op zoek naar medicatie voor zijn ziek kind - zijn hartverscheurend.
Het einde liet me perplex achter. Een aanrader voor iedereen die houdt van spannende, maar ook emotionele boeken die nog lang blijven nazinderen.
3
Reageer op deze recensie