Psychologie voor dummies

Zuid-Frankrijk. De Nederlandse Ilse stopt bij de olijvenboomgaard van Vigo. Hij is op zoek naar helpende handen voor de oogst en Ilse biedt zich aan. Ze kan op de boerderij blijven overnachten en zal in de komende weken kennis maken met de buren en kennissen van Vigo. In de loop van die weken zetten verschillende gebeurtenissen het leven van de personages op zijn kop.

In een tweede verhaallijn volgen we een criminele bende, die het vooral gemunt lijkt te hebben op apotheken.

Met Echo uit het verleden is het schrijversduo Jara Lee nochtans niet aan zijn proefstuk toe. Achter de naam Jara Lee schuilt het echtpaar Rachel en Jan van der Lee. Eerder schreven zij al een vijftal misdaadromans.

Het woord dat het beste bij dit boek past, is ‘overdaad’: overdaad aan personages, overdaad aan gebeurtenissen, overdaad aan (vaak inhoudsloze) dialogen. Elk personage dat in het boek voorkomt, heeft zijn eigen demonen of maakt in de loop van het verhaal iets verschrikkelijks mee. Als lezer weet je het na een tijdje wel: hier zal een slachtoffer vallen en die of die is aan de beurt. Het verhaal is zo voorspelbaar dat het door de vele zogenaamde toevalligheden ongeloofwaardig wordt.

Het feit dat één van de hoofdpersonages psychologe is, doet de vaart in het verhaal ook geen goed. De dialogen zijn doorspekt met zogenaamde psychologische peptalk. Dat valt nog te begrijpen bij een eerste voorval, maar als bij elke tegenslag het handboek psychologie opnieuw bovengehaald wordt, gaat dit al snel vervelen. Gevolg is dat je als lezer nooit echt helemaal in het verhaal komt. Een verhaal dat bovendien heel traag op gang komt. Halverwege het verhaal heb je met alle personages kennisgemaakt, maar is er eigenlijk nog niets noemenswaardigs gebeurd.

In het begin is het ook wennen aan de vreemde vertelstijl van dit duo. Het vertelperspectief verandert soms midden in een alinea. Als lezer ben je even uit het lood geslagen en moet je de logica eventjes gaan zoeken. Ook dit gaat ten nadele van de spanning, want niets blijft verzwegen voor de lezer. De schrijfstijl zelf is bijzonder eenvoudig. Ook hier weer die overdaad. De auteurs hebben de neiging alles maar te willen uitleggen. De kleinste handeling wordt tot in detail beschreven. Gevolg: het verhaal kabbelt traagjes verder.

Wie een roman wil lezen waarin van alles gebeurt, liefst met veel personages en lang uitgesponnen gevoelens, is met Echo uit het verleden aan het goede adres. Wie gehoopt had een spannend boek te lezen, blijft echter op zijn honger zitten.