Misdaadverhaal vs. actiethriller

Een Bronzen Vleermuis voor het beste thrillerdebuut winnen, schept verwachtingen. Als dat debuut ook nog eens eindigt met een gigantische cliffhanger, dan kan je alleen maar vol spanning wachten op het vervolg. Na Het laatste leven proberen Peter Mohlin en Peter Nyström aan die verwachtingen te voldoen in De andere waarheid. Corry van Bree tekende voor de vertaling.

De andere waarheid pikt de draad van Het laatste leven naadloos op. Voormalig FBI-agent John Adderley moet zich nog steeds schuilhouden voor het Nigeriaanse drugskartel dat hem bijna het leven kostte. Het is heel mooi verbeeld hoe paranoïde hij door het leven gaat en hoe vindingrijk hij is om zijn verborgen leven in stand te houden. Toch komt hij in nauwe schoentjes en moet hij heel creatief met de waarheid omspringen en zijn job en zijn leven te redden.

Ondertussen heeft hij ook nog een moord op te lossen. De beeldschone en succesvolle Stella Bjelke wordt vermoord en verminkt teruggevonden. De zaak lijkt snel beklonken als de politie niet alleen een handafdruk van de dader vindt, maar ook nog eens over videobeelden kan beschikken. Alicia, de zus van Stella, herkent de vermeende dader op een foto en vreest voor haar eigen leven. Elk op hun eigen manier gaan John en Alicia op zoek naar de waarheid. Als hun speurwerk uiteindelijk met elkaar in de knoop geraakt, ziet John een manier om van zijn achtervolgers af te komen. Of dit allemaal wel koosjer verloopt, is nog maar de vraag.

Zowel Alicia als John hebben met een verleden af te rekenen. Hoe de vork bij Alicia precies in de steel zit, blijft niet zo lang een mysterie. Hoewel dat stuk van het verhaal niet zo verrassend is, maakt de psychologische tekening van de personages veel goed. De invloedrijke, zelfzekere Stella en de destructieve en onzekere Alicia zijn twee interessante, gelaagde personages die voor het nodige vuurwerk zorgen.
Aan vuurwerk zeker ook geen gebrek waar het de verhaallijn van John betreft. Als in een keiharde actiefilm wordt de lezer door het verhaal gesleurd. Geen tijd om op adem te komen, want de kogels vliegen je om de oren en de ene gruwelijke scène volgt op de andere. Even is de loeiharde spanning van de proloog van Het laatste leven terug. Helaas verzandt het dit keer in een ongeloofwaardige plottwist. Het gaat allemaal net iets té gemakkelijk en met net iets té weinig scrupules. Geen hoera dus voor de uitwerking van de plot, maar dat wordt ook hier weer goedgemaakt door de manier waarop John als mens neergezet wordt. Net dat maakt het moeilijk om een oordeel te vellen over dit tweede deel. Dat de personages goed geschetst worden, betekent niet dat je ze sympathiek gaat vinden. Dat nog daargelaten, is het vooral de onwaarschijnlijkheid van hoe het allemaal loopt, die van De andere waarheid een minder sterk boek maakt dan het debuut van deze schrijfvrienden.

Het had een mooie mix kunnen worden van een misdaadverhaal en een actiethriller, maar daarvoor kloppen de verhoudingen niet helemaal. Het komt te veel over alsof het misdaadverhaal alleen maar diende om het gangsterverhaal te kunnen vertellen. Je zou kunnen denken dat de auteurs zich in dat laatste genre meer thuis voelen. Het zou mooi geweest zijn als ze dit op een geloofwaardige manier in het verhaal van Stella en Alicia hadden kunnen laten overvloeien.