Sally Diamond laat je niet snel los

Het thrillerdebuut Unravelling Oliver van de Britse Liz Nugent werd in 2014 meteen een bestseller in Ierland. Het was echter wachten tot vorig jaar voordat Vlaanderen en Nederland met deze Ierse auteur mochten kennismaken. Ondertussen vertaalde Valerie Janssen haar nieuwste thriller: De donkere kant van Sally Diamond.

'"Zet me maar bij het vuilnis," zei hij vaak. "Als ik doodga, zet me dan maar bij het vuilnis."' En dat doet Sally dus. Zich van geen kwaad bewust verbrandt ze haar vader in de verbrandingsoven achter haar huis. Dat is namelijk wat hij haar opgedragen heeft. En Sally neemt nu eenmaal alles letterlijk. Want ze heeft een socialevaardigheidsprobleem. Ook dat heeft haar vader haar verteld. Daarom wonen ze ook zo afgelegen, heeft ze thuisonderwijs gevolgd en heeft ze met niemand contact behalve huisdokter Angela. Die neemt Sally onder haar vleugels nadat de poppen aan het dansen gaan. Want Sally vertelt zonder argwaan wat ze gedaan heeft en meteen krijgt ze de politie, de pers en een heleboel aandacht over zich heen.

Het hele circus brengt aan het licht dat iedereen behalve Sally zelf weet wat er vroeger met haar gebeurd is. Het is een verklaring voor haar vreemde gedrag, maar ook voor de reden waarom haar vader haar onder de radar wilde houden. Haar geschiedenis is zo wreed en donker dat de haren in je nek ervan overeind gaan staan.

Het verhaal is in drie delen opgebouwd. In het eerste deel neemt Nugent de tijd om van Sally een subliem uitgediept personage te maken. Ze evolueert van een schuw vogeltje dat amper weet hoe ze met mensen moet omgaan naar een vrouw die steeds zelfzekerder wordt. Zonder daarbij haar aangeboren gevoel voor rechtvaardigheid en haar kinderlijke eenvoud te verliezen. Ze is een overlever. Door de dood van haar vader wordt ze gedwongen uit haar isolement te treden en haar sociale vaardigheden te trainen. Ze slaagt er zelfs voorzichtig in om enkele vrienden te maken. Helaas heeft niet iedereen het even goed met haar voor en haar aangeboren achterdocht helpt haar bij het lezen van mensen. Het maakt de lezer even achterdochtig en die gaat aan het speculeren over de verborgen agenda van sommige mensen die haar pad kruisen.

In een tweede deel komt de lezer uiteindelijk mondjesmaat te weten wat er in het verleden met Sally gebeurd is. En met dat van Peter, een tweede verhaallijn die het verhaal steeds meer doorkruist en die het extra interessant maakt. Zijn personage roept de 'nature or nurture'-vraag op. In hoeverre spelen je genen een rol in wie je wordt en hoe zwaar weegt je opvoeding door? Maar ook: wat zijn de gevolgen van jarenlang misbruik? Hoe vormt dit je als kind? Als volwassene? Nugent gaat de vraag niet uit de weg, maar ze geeft ook geen pasklaar antwoord. Ze zet twee ijzersterke personages tegenover elkaar en laat de lezer het verder zelf uitzoeken.

De donkere kant van Sally Diamond is geen doorsnee thriller waarbij de spanning uitgaat van wat personages wel of niet doen. Een beklemmend gevoel doordrenkt het verhaal vanaf de eerste bladzijde. Je voelt dat de kinderlijke onschuld van de vierenveertigjarige Sally haar parten zal spelen. Je sluit haar vanaf de eerste zin in je hart en wil niet dat haar iets overkomt. Als je uiteindelijk leest wat ze allemaal al achter de kiezen heeft, ga je daarvan walgen. Je wenst haar met heel je hart de mooie toekomst die ze zo hard verdient. Elke hobbel die ze hiervoor moet nemen, voel je als een pijnscheut door je ruggengraat gaan. In het derde deel sta je dan ook aan de zijlijn mee te roepen wat ze wel en niet moet doen. En als klap op de vuurpijl geeft Nugent je een uitsmijter waardoor je met een huivering de laatste bladzijde dichtslaat. Sally Diamond zal je nog lang niet loslaten.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een duister boek' en 'Lees een kwetsbaar boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.