Spanning en intrige

Het tapijt van Bayeux vertelt het verhaal van de slag bij Hasting. Tijdens die veldslag in 1066 versloeg de Normandische koning Willem de Veroveraar de Angelsaksische koning Harold. Het tapijt inspireerde schrijversduo Marianne en Theo Hoogstraaten tot een tweeluik rond deze gebeurtenis en de personen die er een rol in speelden.

In Dans om de troon vermengt het duo bestaande en fictieve personen in de aanloop naar de fameuze veldslag. In De schaduwkoningin spinnen ze de draad van de Normandische en Angelsaksische geschiedenis verder af. Isa en Garvin hebben ondertussen een zoon gekregen. Beiden weten heel goed dat er koninklijk bloed door zijn aderen stroomt, maar dat proberen ze alsnog niet aan de grote klok te hangen. Als Mathilde ook nog eens de kleine Elvina onder haar vleugels neemt, lijkt een koninklijke toekomst verzekerd voor het tweetal. Die toekomst zullen ze echter wel met hand en tand moeten verdedigen.
Hoewel het heel interessant is om dat wel te doen, hoef je het eerste deel niet gelezen te hebben om in te pikken bij De schaduwkoningin. Voor het eigenlijke verhaal begint, geven de auteurs een korte samenvatting van de feiten en personages. Daarop volgt een proloog die snakt naar meer. Meteen komt ook een tweede inspiratiebron aan het licht: het anonieme middeleeuwse gedicht “Het waren twee coningskinderen”.

Net als in het eerste boek zijn de intriges aan het hof sterk uitgewerkt. Het gekonkel en de manipulatie vieren hoogtij en vrouwen spelen hierin een cruciale rol. Als het niet zo wreed en uitgekookt was hoe de vrouwen elkaar de loef proberen af te steken, zou je het bijna amusant noemen. Alleen staan de levens en toekomst van jonge mensen op het spel en dat maakt het meteen een stuk minder komisch. In het nawoord vertellen de auteurs welke passages op historische bronnen gebaseerd zijn en wat verzonnen is. Wie zelf niet zo van de middeleeuwse geschiedenis op de hoogte is, zou feit en fictie moeilijk uit elkaar halen. Dat komt ook doordat de fictieve personages heel geloofwaardig neergezet zijn. Net zo goed hadden zij in de schaduw van de geschiedenis hun steentje bijgedragen. Misschien deden ze dat zelfs wel, maar hadden ze een andere naam en hebben ze de geschiedenisboeken niet gehaald. Ze zorgen mee voor een mooi beeld van het middeleeuwse leven, vooral dan bij de adel en de machthebbers. Het leven in en om een burcht wordt levensecht geëvoceerd.

De schaduwkoningin is nog spannender dan zijn voorganger. Het gevecht om de troon is er een op het scherp van de snee. Vooral koningin Mathilde gaat over lijken om de toekomst van haar zonen veilig te stellen. Haar gedachten en verlangens lees je in ‘De geheime kronieken van Mathilde’, cursieve hoofdstukken verspreid door het boek. Deze tonen de verschillende gezichten van deze ijzeren vrouw en zorgen er ook voor dat de spanning voor de lezer hoog oploopt. Omdat je als lezer altijd net iets meer weet dan de personages, maar ook net niet genoeg om het hele verhaal te kunnen doorgronden, volg je de verwikkelingen met kloppend hart. Om daarna uit te hijgen na een bloedstollende en op zijn zachtst gezegd verrassende ontknoping.

Dat het schrijversechtpaar al ruim dertig jaar jeugdliteratuur schrijft, laat zich merken in de taal van de roman. Die is heel eenvoudig. Daardoor leest het verhaal vlot, maar soms neigt het net allemaal iets te eenvoudig te worden. You love it or you hate it. In ieder geval doet dit niets af aan de vaart waarmee je dit verhaal uitleest. Integendeel. Een fijne manier om je onder te dompelen in dit spannende stukje geschiedenis.