Als een actiefilm

'De meeste moordenaars zijn geen slechte mensen, maar mensen zoals iedereen, die vermoeid en getergd zijn of op de verkeerde plaats op het verkeerde moment. Niemand wil een moord op zijn geweten hebben, niemand zoekt het op, maar soms heb je gewoon pech.'

Die pech is in Geen weg terug weggelegd voor Pieter Volmer. Onderweg naar een sollicitatiegesprek voor een job die zijn carrière een boost moet geven en de demonen uit zijn verleden moet verjagen, rijdt hij een vrouw aan. Uit schrik dat hiermee zijn droom aan diggelen geslagen zal worden, verstopt hij het lijk en rijdt hij verder. Als later blijkt dat er meer aan de hand is, moet hij proberen zijn hachje en zijn carrière te redden. Maar hoe ver is hij bereid daarvoor te gaan?

Edward Hendriks geeft zijn lezers een mooie kijk achter de schermen van de televisiewereld. Het is hard knokken er een goede baan te veroveren, maar het is vooral ook een wereld van cijfers, investeerders en keiharde business. Een wereld vol haaien, waar ieder eerst zijn eigen vel probeert te redden, al dan niet op een nette manier.

Maar Hendriks gaat verder dan dat. Hij geeft ook een inkijk in de zieleroerselen van een eenvoudige misdaadverslaggever. Volmer heeft het niet gemakkelijk. Zijn vrouw Ellen is verlamd door iets wat veertien jaar eerder gebeurde. Met het nieuwe programma hoopt Volmer die oude zaak alsnog te kunnen oplossen. Bovendien wil hij haar in een beter verzorgingshuis onderbrengen en dat kost geld. Allemaal dingen die meewegen in de beslissing die hij op die fatale avond neemt. Als lezer ga je mee in die redenering. Je kan niet anders dan jezelf de vraag stellen: wat zou ik doen? Hoe ver zou ik gaan? Ook Volmer blijft met wroeging zitten en werkt zichzelf steeds verder in nesten.

Hendriks weet vanaf het begin de spanning op te bouwen en die wordt alleen maar sterker. Korte hoofdstukken brengen je in een sneltreinvaart door het boek. Maar dat is niet de enige truc die Hendriks gebruikt. Door gebruik te maken van tijdsprongen krijg je niet alleen een betere uitwerking van de personages, maar krijg je een flitsend verhaal dat vanuit verschillende hoeken belicht wordt. Bovendien lees je het verhaal vanuit verschillende vertelperspectieven en ook dat zorgt ervoor dat je enerzijds denkt meer te weten dat de personages zelf, maar je anderzijds toch ook weer afvraagt of het wel echt zo is.

Al bij al is Geen weg terug een spannende thriller, met een flinke dosis actie. Alleen gaat Hendriks soms een beetje kort door de bocht. Sommige verhaallijnen geven het gevoel dat het toch wel allemaal een beetje toevallig is. Dat is jammer, want ook zonder die extra (misschien iets te voorspelbare) verhaallijnen zou het boek er gestaan hebben. Extra waardering voor de apotheose, die zo uit een actiefilm lijkt te komen.