De wanhoop van een moeder
De cover ziet er heel onheilspellend uit. Een zwart-witfoto van een verlaten schommel. En dan de ondertitel: “Maakt moederliefde blind?”. Geef toe: als het om kinderen gaat, houden we op voorhand collectief ons hart vast. Een beloftevolle start dus voor Omdat ik je mis van Jacqueline Coppens. Wat ook meteen opvalt, is het grote lettertype. Het boek heeft ook een redelijk klein formaat en ligt dus goed in de hand. De hoofdstukken zijn kort. Allemaal ingrediënten dus die een vlot te lezen boek beloven.
Vera, de dochter van Esmee, werd vier jaar geleden ontvoerd uit de achtertuin. Dit heeft op het hele gezin een grote impact gehad. Het huwelijk van Esmee en Arend is op sterven na dood. Haar eerder tirannieke man kan moeilijk om met de manier waarop Esmee in haar verdriet blijft steken. Ook voor de (overbezorgde) manier waarop ze met haar zoon omgaat, kan hij weinig begrip opbrengen. Die puberzoon – de ene keer lief en begripvol, de andere keer een echte bullebak – zoekt ondertussen zijn weg als jongvolwassene. Behalve met haar vriendin Jeaninne heeft Esmee vooral contacten in de virtuele wereld. Daar ontmoet ze Frederik, die plotseling wel heel veel interesse begint te tonen in haar privéleven.
Alle elementen om van Omdat ik je mis een spannende thriller te maken, zijn aanwezig. Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van de dader en dat van Esmee. Op die manier kom je heel snel achter de motieven van de dader. Een mooi staaltje spanningsopbouw en psychologische ontleding. Aan de kant van Esmee komt de spanning langs alle kieren en gaten haar leven binnen. Omdat er opnieuw een meisje ontvoerd wordt, heropent de politie het onderzoek naar de verdwijning van Vera. Ten opzichte van haar man loopt ze voortdurend op de toppen van haar tenen. Hij lijkt een narcist in wiens ogen ze niets goed kan doen. Hij is er ook bijna nooit, ook niet als ze ’s nachts doodsbang is. De mensen met wie ze in contact komt, lijken op de een of andere manier allemaal verdacht en dan laat ze zich bovendien ook nog eens manipuleren door iemand die beweert meer te weten over de verdwijning van Vera…
Toch wringt het verhaal hier en daar een beetje. De dader laat heel snel in zijn kaarten kijken, maar wat daarna volgt, is helaas nogal veel herhaling van hetzelfde motief. Ook wat de handelingen van Esmee betreft, lijken die niet altijd rechtlijnig. Aan de ene kant is ze heel voorzichtig als ze op avontuur gaat, maar aan de andere kant verzint ze smoezen die geen verstandig mens blijft geloven. De dialogen die gevoerd worden, komen soms wat gekunsteld over. Het taalgebruik is soms nogal stroef en dat maakt het allemaal net iets minder echt. Ook binnen de conversaties kan je soms helemaal niet peilen wat de stemming nu precies is. Het ene moment is er laaiende ruzie, vliegen de scheldwoorden in het rond… om dan het volgende moment, zonder enige aanleiding, op elkaars schouder uit te huilen. Het klopt soms gewoon niet helemaal.
Al bij al heeft Jacqueline Coppens een spannend verhaal neergeschreven, met de nodige actie en veel verdachte personages. Een ervaring thrillerlezer zal misschien redelijk snel door hebben hoe de vork precies in de steel zit. Omdat ik je mis is geen hoogvlieger, maar er blijft genoeg spanning over voor een avondje nagelbijten op de bank.
Reageer op deze recensie