Van doodgewone mensen maakt Nesser buitengewone

De slager van Klein Birma  is deel 5 en tevens het laatste deel van de Barbarotti-reeks van Håkan Nesser. Een verrukkelijke serie psychologische thrillers, die met geen andere te vergelijken is. Nesser op zijn allerbest! Vooralsnog heeft de auteur geen plannen voor een nieuwe thriller(serie). Wel verschijnt in de zomer van 2014 zijn roman Himmel över London  (2011) in Nederlandse vertaling, getiteld De hemel boven Londen. Vertaalster Ydelet Westra verwoordt het in een interview als volgt: “Het is geen misdaadroman, maar een roman met spannende elementen. Het zit ingenieus in elkaar en je wordt voortdurend op het verkeerde been gezet. De ontknoping is heel verrassend.” Dat maakt nieuwsgierig, want zo heel erg misdadig zijn de Barbarotti-boeken nou ook weer niet.

Barbarotti is de wanhoop nabij en op zoek naar lichtpuntjes in zijn leven. Zijn chef vindt hem op dit moment onvoldoende capabel om mee te draaien in een actueel onderzoek en zadelt hem op met een cold case. Vijf jaar geleden is een man verdwenen, de levenspartner van ‘slager’ Ellen Bjarnebo. Klein Birma is een boerenhoeve, heeft niets te maken met het Aziatische land Birma, tegenwoordig Myanmar geheten. Ellen heeft een gevangenisstraf van elf jaar uitgezeten wegens moord op en het in stukken hakken van haar toenmalige echtgenoot Harry. Barbarotti start zijn speurtocht naar de verdwenen man met het bestuderen van de dossiers en ontdekt al gauw dat het onderzoek van destijds niet de zorgvuldigheidsprijs verdient. Waarna bij hem ook twijfel rijst over het onderzoek naar de moord op Harry. Op naar Ellen dus, voor een verhelderend gesprek. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan ...

In De slager van Klein Birma  legt Nesser zoals we van hem gewend zijn de tekortkomingen en het falen van zijn personages feilloos bloot, daarbij niet vergetend ook hun deugden en goede kanten te belichten. Hij creëert levensechte, sterke karakters met gevoelens van geluk en verdriet, hoop en wanhoop, plus- en minpunten. Nessers schrijfstijl is typerend: traag, met voelbare spanning tussen de regels door, heel precies in het informeren van de lezer, gedegen van opbouw en opgeschreven in fraaie taal.

Als geen ander weet Nesser onder de huid van zijn personages te kruipen en van doodgewone mensen buitengewone te maken, met een authentiek karakter en een geheel eigen (achtergrond)verhaal. Jammer dat Nesser het nodig achtte een volstrekt overbodige link te leggen naar deel 3, Het tweede leven van meneer Roos. Ook ontgaat me de toegevoegde waarde van een van de verhaallijnen, waarover ik niet kan uitweiden zonder uit de plot te klappen. Deze 'zwakteboden' zijn de reden dat ik De slager van Klein Birma  niet de maximale score geef, maar het is een zeer goed boek. Ik zal Barbarotti missen.