De kans om goed te maken wat je allemaal fout had gedaan

Mevrouw OVO, de Officiële Vuilnis Observant, zit drie avonden in de week bij de vuilnis om te kijken of er bruikbare voorwerpen bij zitten die een tweede kans verdienen. Emilia, zo luidt haar echte naam, brengt de bruikbare voorwerpen in eerste instantie mee naar huis, maar op den duur is haar huis zo vol dat ze een plan moet bedenken. Ze besluit dat ze voor alle voorwerpen een nieuw huis moet vinden. Tijdens haar werk ontmoet Emilia twee mannen, mister Krrish en Chris. Beide mannen zijn op hun eigen manier hulpverlener in de stad die in rep en roer is door een gijzeling en verschillende vechtpartijen. Emilia raakt betrokken bij de gebeurtenissen die elkaar snel opvolgen en ook de waarheid over haar verleden komt boven water. Wat zal er van haar terechtkomen?

Elma van Haren (1954) is dichter, performer en kunstenaar. Haar debuutbundel De reis naar het welkom (1988) was een succes en leverde haar direct de C. Buddingh'-prijs op. Van Haren is een dichteres die zich graag buiten de bestaande indelingen van de literatuur plaatst. Haar werk is namelijk een mix van poëzie met het prozaïsche. Dit levert haar soms positieve kritieken op, maar het komt ook voor dat men fel uithaalt naar haar werk. Haar gedichten, die zowel voor volwassenen als voor kinderen zijn bedoeld, zijn visueel, beeldend en associatief. Ook haar prozadebuut, Mevrouw OVO (2017), is op zo'n manier geschreven dat de lezer zich alleen maar kan verliezen in de avonturen van Emilia.

Het valt echter niet mee om de belevenissen van Emilia te volgen. Haar avonturen gaan alle kanten op, maar dit heeft als voordeel dat het verhaal nooit verveelt en altijd levendig blijft. Daarnaast is de gedachtegang van hoofdpersoon Emilia bijzonder. Soms bestaat die enkel uit waarnemingen over haar omgeving, maar ze neemt de lezer ook regelmatig mee naar belevenissen uit haar verleden. Emilia’s avonturen lijken vaak op een fantastische wereld van bijvoorbeeld een sprookje. Het is dan ook niet vreemd dat Emilia graag de sprookjes van Hans Christian Andersen leest. Een ander positief element aan de roman is dat Van Haren kritiek op de samenleving in haar verhaal heeft verwerkt. Dit gaat bijvoorbeeld over het verpakken van paprika's in plastic in de supermarkt of het klakkeloos geloven wat autoriteiten zeggen. Maar de roman gaat vooral over de manier waarop mensen met elkaar omgaan. Waarom doen mensen bijvoorbeeld niet meer iets voor niets? Waarom is het moeilijk om open te staan voor andermans mening? Van Haren laat haar lezers nadenken over mensen die eigenlijk buiten de samenleving staan en daar maar weinig hulp voor krijgen.

Naast de humoristisch insteek van de roman, is het verhaal dus ook aangrijpend. Emilia is een vrouw met een verleden en ze wil slechts een tweede kans om alles wat ze fout heeft gedaan weer goed te maken. Bovendien mist ze het menselijk contact en de pogingen die ze onderneemt om een vriendschap te sluiten gaan moeizaam. Van Haren heeft duidelijk een boodschap in haar roman gestopt, namelijk dat iedereen een tweede kans verdient. Dan gaat het niet alleen over de voorwerpen die Emilia wil redden van de vuilniswagen, maar vooral over mensen die een steuntje in de rug nodig hebben na het maken van verkeerde keuzes in hun leven. Mevrouw OVO is dus een sterk prozadebuut, humoristisch geschreven maar toch met een duidelijk moraal verteld.