Vandaag is alles anders

Krijn Peter Hesselink (1976) werd bekend door zijn dichtbundels Als geen ander en Stil alarm. Met zijn roman Moederziel betreedt hij de wereld van het proza. Tijdens het schrijven van deze roman hield Hesselink een debutantendagboek bij. Op het YouTube kanaal van ‘ Van Debutant tot Bestseller ’ staat een video waarin hij vertelt over de afspraak met zijn eindredacteur over de laatste fases van de publicatie van Moederziel.

De titel van Hesselinks debuutroman lijkt te verwijzen naar het spreekwoord ‘moederziel alleen’ dat zijn oorsprong in de Duitse taal heeft. Het Duitse woord ‘mutterseelenallein’ betekent 'zelfs verlaten door je moeder'. Dit refereert aan de inhoud van Hesselinks roman en zijn hoofdpersonage Jonathan. De lezer maakt op een mysterieuze wijze kennis met een jonge man die op een vroege ochtend met ontbloot bovenlijf staat te wachten voor de deur van een apotheek. Jonathan wil koste wat het kost een morning-afterpil bemachtigen om ervoor te zorgen dat zijn vriendin Mariëlle niet zwanger wordt. De angst om vader te worden ligt geworteld in Jonathans eenzame en moeilijke jeugd. De terugkerende herinneringen aan zijn jeugd maken het voor hem moeilijk om zijn verleden los te laten. Met de herhaling van de zin “er is niets veranderd” klampt Jonathan zich aan zijn verleden vast.

Jonathan is een kind van een psychotische vrouw en een vader die het grootste deel van zijn tijd op zijn kantoor te vinden is. De ouders hebben continu ruzie met elkaar en geven hun zoon weinig aandacht. Op een dag verdwijnt Jonathans moeder plotseling uit beeld. Deze traumatische gebeurtenis blijft in het geheugen van Jonathan hangen en zal altijd een bepalende gebeurtenis in zijn leven blijven. Jonathan heeft nooit een antwoord gekregen op de vraag waarom zijn moeder hem in de steek heeft gelaten. Na zijn mislukte poging om een morning-afterpil te kopen, loopt Jonathan zijn moeder onverwachts tegen het lijf. Wat heeft hij haar na al die jaren te zeggen?

Hesselink gebruikt de herinneringen van Jonathan om het verhaal vorm te geven en de keuzes en handelingen van hem te duiden. Op intrigerende wijze houdt de schrijver de aandacht van zijn lezers vast door geen antwoord te geven op de belangrijkste vraag van het verhaal. Pas op de laatste pagina’s van het verhaal weet de lezer wat er met de moeder van Jonathan is gebeurd. Dit slaat in als een bom. De twijfel van de lezer en van het hoofdpersonage wordt in één keer vervangen door zekerheid. Het geheugen van Jonathan, de enige informatiebron voor de lezer, blijkt niet altijd betrouwbaar te zijn.

Moederziel toont dat Hesselink naast een goede dichter ook een bekwame romanschrijver is. Dit komt vooral tot uiting in de krachtige beschrijvingen en observaties die de jonge Jonathan onder andere in de zandbak maakt: “Ik was dol op het gevoel van de zandkorrels die tussen mijn vingers doorgleden. De schep waarmee ik orde aanbracht in de chaos, kastelen optrok, grachten groef. Het had iets magisch, vanaf de dag waarop mijn vader ermee aan kwam, de donkere balken, die een beetje naar teer roken, en de gigantische zakken zand”.

Jonathan verliest door zijn vele herinneringen vaak de realiteit en dit zorgt voor een voortdurende afwisseling van emoties voor de lezer; van verbazing naar melancholie en verontrusting. Daarnaast heeft Hesselink zijn thematiek, de existentiële eenzaamheid van een jonge jongen die opgroeit met het onvermogen de ander los te laten, goed uitgewerkt. Hij heeft zich duidelijk verdiept in de psyche van een jongen met een moeilijke jeugd. De lezer blijft geboeid door het fascinerende spel tussen waan en werkelijkheid en verleden en heden. Ten slotte versterken de herhalingen en flashbacks in het verhaal de vertwijfeling van Jonathan en het medeleven van de lezer.