De natuurbeleving als spiegel van het zelf.

In de poëzie van de Iraans-Nederlandse schrijfster Sholeh Rezazadeh speelt de natuur een hoofdrol. Haar gedichten wemelen van natuurbeelden, maar de natuur is bij Rezazadeh meer dan alleen een decor - het is een personage dat leeft, ademt en communiceert, als een vriend, een bekende of zelfs geliefde die naast je loopt. Rezazadeh verleent natuurelementen een ziel en een stem. Ze ziet de natuur als een wijs en begripvol wezen dat de mens kan troosten en inspireren.

‘ik zit in de regen
in de zon
in de golven
ik zit in de ogen
van een vreemdeling
in het gelach van oude vriend
ik zit in de verhalen van een nieuw boek
in de stem van de wolken’

Typerend voor Rezazadehs poëzie is haar vloeiende, lyrische taalgebruik. Haar gedichten lezen als een dans, met een cadans die je meevoert en onderdompelt in haar beeldende wereld. Woorden stromen als water, ruisen als bladeren in de wind. Deze muzikaliteit maakt haar werk zeer toegankelijk, ook voor lezers die normaal gesproken misschien niet snel naar poëzie grijpen. Haar beeldspraak is invoelbaar en herkenbaar, geworteld in de zichtbare werkelijkheid om ons heen. Het leest eenvoudig, zonder al te ingewikkelde vergelijkingen of metaforen.

Een rode draad in Rezazadehs poëzie is het zoeken naar contact en verbinding. Verbinding met onze omgeving, met anderen, maar vooral ook met onszelf. En juist de natuur kan ons helpen die connectie te maken.

‘vergeet je niet het stukje van je geur
op straat
vergeet je niet je glimlach
op het gezicht van iemand anders
vergeet je niet een paar van je woorden
in de mond van de ander
als je gaat
neem jou dan helemaal mee
laat men jou vergeten’

Met haar werk inspireert Rezazadeh mensen om bewuster en liefdevoller in het leven te staan. Haar gedichten zijn als een helend elixer in onze jachtige, geïndividualiseerde maatschappij. Ze nodigt de lezer uit om even stil te staan, de drukte van alledag achter zich te laten en zich onder te dompelen in de wijsheid van de natuur, om vanuit die verstilling de verbinding met jezelf en de ander aan te gaan.