Heel veel verhaallijnen die uiteindelijk wel mooi samenkomen

Het eerste boek in deze serie was een enorme positieve verrassing. Politiethrillers zijn altijd tricky. Soms vind ik ze geweldig, soms slaap ik er drie nachten niet van en soms is het het een combinatie van allebei. Nu bevat dit boek ook wat paranormale elementen en meestal vergroot dat de kans dat ik een boek leuk vind. Dat bleek wel. Het eerste deel was geweldig, dus toen de vraag kwam of ik mee wilde doen aan de blogtour voor dit tweede deel zei ik meteen ja.

Dit tweede deel bevat uiteraard alle elementen die het eerste boek zo tof maakten, maar heeft ook weer een eigen setting en sfeer. Zeker in het begin van het boek, voelde het alsof de afzonderlijke plotlijnen niks met elkaar te maken hadden. Uiteraard ging ik er al wel vanuit dat de auteur dingen uiteindelijk wel samen zou brengen en gelukkig stelde de auteur niet teleur. In de finale kwam echt alles samen.

Het enige jammere was dat het tempo in het boek niet helemaal constant voelde. Het boek is eigenlijk enorm lang aan het opbouwen. De dagboekfragmenten geven wat inzicht in het motief en de drijfveren van de moordenaar, de personages uit het eerste deel krijgen ook nog te maken met de consequenties van het eerste deel, dan is er een vage proloog. De opbouw duurt uiteindelijk net iets te lang en de finale gaat uiteindelijk veel te snel.

Ik vind het wel heel tof dat de auteur ook ruimte maakt voor wat meer emotionele diepgang en momenten waarop de personages onderlinge relaties uitdiepen. Vaak volgt de ene actiescène op de andere in dit soort boeken, maar dat is in dit boek zeer zeker niet het geval. De personages hebben ook meer dan genoeg over zichzelf en elkaar te leren en de auteur geeft ze de ruimte om dat te doen en ons de ruimte om daar getuige van te zijn.

Ik ben benieuwd naar het volgende deel!