Geen nieuwe weg, wel ijzingwekkend spannend

Het leek erop dat auteur Rachel Caine in Bitter Falls, het vierde deel in de ‘Stillhouse Lake’-serie, haar heldin Gwen Proctor een nieuwe weg op zou sturen. Dat gebeurde niet. Ook dit verhaal draait weer voornamelijk om Gwen, Sam en de kinderen en een nieuwe bak vol levensbedreigende ellende die over hen wordt uitgestort. En dat begint wel wat te wringen, want hoeveel kunnen mensen meemaken in een paar jaar tijd? Punt is echter dat je als lezer weinig kans krijgt om je daar serieus aan te storen. Het tempo ligt zo hoog en de spanning neemt zo vaak ijzingwekkende vormen aan dat je die groeiende ongeloofwaardigheid gemakkelijk voor lief neemt. Voorlopig dan toch.

Rachel Caine is een Amerikaanse schrijfster met een breed oeuvre op haar naam in meerdere genres en onder verschillende namen. Bij ons is ze alleen bekend van de ‘Stillhouse Lake’-serie, haar meest succesvolle tot nu toe, maar dat zijn dus toch alweer vier boeken. Deel vijf is overigens in de maak. Gelukkig voor de Nederlandse lezer komt de vertaling van Bitter Falls opnieuw voor rekening van vaste vertaler Peter de Rijk.

Het lijkt typisch voor de serie te worden dat er geen opeenvolging van losse delen plaatsvindt, maar eerder een opvolging van duologieën. Vormden het eerste en tweede deel samen een twee-eenheid, voor het derde en vierde deel blijkt dat ook op te gaan. Al kan vanwege spoilers niet worden aangegeven hoe dan precies. Dat geeft ongetwijfeld de indruk dat je Bitter Falls niet op zichzelf kunt lezen, maar zo simpel ligt het niet. Op de een of andere manier zit het verhaal zo in elkaar dat het best is te volgen zonder andere delen uit de serie te kennen en enkele korte stukjes toelichting doen de rest. Knap gedaan van de auteur.

In Bitter Falls is Gwen Proctor, voormalig echtgenote van een seriemoordenaar, al een tijdje werkzaam als privédetective. Dan krijgt ze een cold case op haar bord van een student die al drie jaar vermist is. Gwen bijt zich in deze zaak vast, wat haar op het spoor brengt van de geheimzinnige jonge vrouw Carol. Die lijkt meer te weten over wat er speelt, maar is ook erg bang voor mensen die achter haar aan zitten. Gevaarlijke mensen inderdaad, die ook al snel achter Gwen en haar familie aan zitten, hoewel het omgekeerde eveneens het geval is. Ondertussen raken op het thuisfront alle leden van het gezin in de clinch met leden van de lokale, criminele familieclan van de Belldenes, waar het ook in bet vorige boek al niet mee boterde. Maar net als de overdaad aan gewelddadige achtervolgers Gwen en Sam teveel dreigt te worden, nemen de zaken een onverwachte wending. Eentje die zowel gunstige als dramatische gevolgen heeft.

Hoe het zit met dit boek kan mooi worden geïllustreerd aan de hand van een gebeurtenis rondom dochter Lanny vrij vroeg in het verhaal. Lanny gaat dan heimelijk naar een feestje en dat kan natuurlijk niet goed gaan. Toch is het uiteindelijk wat al te merkwaardig dat de heftige problemen waar ze in verzeild raakt nu net haar moeten overkomen. Daar staat echter tegenover dat de verwikkelingen zo realistisch en doorleefd vorm krijgen en zo’n spannend verloop hebben, dat je de toevalligheid maar laat voor wat hij is. Het blijkt tekenend voor de rest van het boek, dat van begin tot eind onder hoogspanning staat, meer dan Wolfhunter River. Wel komt een opzet als deze, met zoveel narigheid voor steeds weer dezelfde personen, per deel geforceerder over. En daar zal de auteur haar gedachten over moeten laten gaan voor het volgende deel.

Ondertussen lukt het Rachel Caine opnieuw interessante en actuele issues naadloos in het verhaal te verwerken, waarmee dit toch weer een zenuwslopende thriller is die echt ergens over gaat en bovendien helemaal van deze tijd is. Zo blijft ‘Stillhouse Lake’ een topserie waarin nog geen enkel zwak deel is afgeleverd.