Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Hijgerige fantasietjes verdringen goede ideeën

Anne-Claire Verham 18 december 2018

Je zou denken dat een boek waarop een complete tv-serie is gebaseerd wel iets voorstelt. Helaas bewijst Codenaam Villanelle van Luke Jennings, inspiratiebron voor de tv-serie Killing Eve, het tegendeel. Deze vermeende spionagethriller blijkt grotendeels te bestaan uit gefantaseer rondom een sexy huurmoordenares. Toch is daar op de een of andere manier het karakter Eve Polastri tussen verzeild geraakt; een Brits geheim agente die achter Villanelle aangaat. En in tegenstelling tot haar psychopathische tegenstandster die met designerkleding en al uit de clichéglossy is geknipt, wijkt de slonzige en sociaal onhandige Eve nogal af van de standaard spion. Dat maakt haar tot de ideale heldin van dit boek, maar spijtig genoeg is ze dat niet. Samen met ander potentieel dat dit verhaal feitelijk heeft, gaat ze ten onder aan de combinatie van kille seks en bruut geweld die onbetwiste hoofdpersone Villanelle op de mensheid loslaat.  

De Britse auteur Luke Jennings is balletrecensent, journalist en auteur van verschillende romans en non-fictieboeken. Zijn roman Atlantic uit 1995 werd zelfs genomineerd voor de Man Booker Prize. In de jaren 2014 tot en met 2016 publiceerde hij een serie van vier korte e-book novellen over een huurmoordenares die zich Villanelle noemt. Hoewel Eve Polastri pas in de tweede novelle voor het eerst voorkomt, is de tv-serie, waarin zij een veel prominentere rol heeft, eigenlijk op deze novellen gebaseerd. Nu zijn door het succes van de serie de novellen alsnog uitgebracht als één thriller, bestaande uit vier lange hoofdstukken. De vertaling is van Inger Limburg en Lucie van Rooijen.  

Probleem is dat het boek zich nauwelijks staande houdt als verhaal uit één stuk. Er is geen moeite gedaan om alsnog een centrale plotlijn uit te werken en de overgangen tussen de hoofdstukken zijn abrupt genoeg om de oorspronkelijke novellen erin te herkennen. Ondertussen leggen een aantal goede basisideeën het niet alleen af tegen Villanelle, maar ook tegen een aanhoudende drang tot oppervlakkigheid.  

Zo begint het eerste hoofdstuk sterk met een geheime organisatie die zich ten doel heeft gesteld zeer lastige personen uit de weg te laten ruimen. Interessant is dat het echt gruwelijke mormels betreft, zodat de lezer al snel in een ethische spagaat komt te zitten. Is het misschien wel goed dat iemand de wereld verlost van deze types of kan dat echt niet? Jammer genoeg is het geen kwestie waar auteur Jennings zich druk over wenst te maken en de geheime organisatie zakt snel weer naar de achtergrond. Liever beschrijft hij Villanelles ongelukkig jeugd in Rusland, haar opleiding tot moordenaar, de kleding die ze zoal draagt, haar onverzadigbare lust naar platte seks en natuurlijk het volbrengen van haar moordopdracht. Waar, dat moet gezegd, de nodige inventiviteit bij komt kijken.  

In de volgende twee hoofdstukken wordt de strijd tussen Villanelle en Eve voorzichtigjes op poten gezet en zijn er wat eerste onderlinge schermutselingen. Ondertussen pleegt Villanelle nog wat moorden op manieren die steeds meer over de top zijn. Verder blijft ze druk met haar garderobe, slaat ze geen feestje over en rolt ze van het ene naar het andere bed (voor zover het geen kerkhof betreft). Daarbij wordt tot vervelens toe benadrukt hoe ontzettend gewild de ijskoude, maar o zo mooie psychopate toch niet is bij al die van begeerte uit elkaar knallende sekspartners. Iets dat ophoudt met koddig te zijn wanneer bij Villanelle de moordlust en drang tot manipulatie serieus smerige vormen begint aan te nemen.  

In het laatste hoofdstuk gebeuren er dan opeens heftige dingen die erg verrassend zijn, vooral omdat ze spontaan uit de lucht komen vallen. Ze zijn dan ook moeilijk te volgen of te plaatsen. En dan is het verhaal opeens afgelopen. Zomaar. Net wanneer je als lezer denkt dat er eindelijk schot in de zaak komt, Eve’s onderzoek een eerste belangrijke ontdekking heeft opgeleverd en het geheime genootschap weer boven water komt drijven. En daarmee blijft dit verhaal zonder plotlijn, diepgang of zelfs maar een einde achter.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anne-Claire Verham

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur