Verbeeldingsrijk Aziatisch fantasy-epos
In zijn thuisland Zuid-Korea is fantasyauteur Young-do Lee (1972) al sinds de jaren '90 enorm populair en telt hij als grondlegger van Koreaanse fantasy. Internationale roem bleef lang uit, maar dat veranderde toen er in 2022 een computerspel werd gebaseerd op zijn vierdelige epos 'De vogel die tranen drinkt'. Sindsdien rijgen de vertalingen zich aaneen en is het eerste deel, De hartelozen, ook in een Nederlandstalige versie verschenen. Deze is met merkbaar enthousiasme uit het Koreaans vertaald door Mattho Mandersloot. Het boek is bovendien verrijkt met bijzondere en kunstzinnige illustraties van striptekenaar Baik Sungmin.
'De Aziatische en zelfbedachte elementen zijn echter zo bepalend, dat het verhaal ook op een dieper niveau origineel en verbeeldingsrijk is en niet alleen aan de oppervlakte.' – recensent Anne-Claire
Als fanatieke lezer besloot Young-do Lee Koreaanse taal en literatuur te studeren. Toen halverwege de jaren '90 fantasy als genre in Zuid-Korea werd geïntroduceerd, was hij niettemin snel verkocht. Zijn eerste lokale successerie 'Dragon Raja' volgde al snel. Deze serie leunt echter te veel op het werk van J.R.R. Tolkien om het ook elders aan te slaan.
Zo niet 'De vogel die tranen drinkt'. Nadat Lee zijn innerlijke Tolkien afdoende tevreden had gesteld, kwam hij tot een veel originelere serie, die hij baseerde op een keur aan mythes en legendes afkomstig uit heel Azië, van India tot Japan en Korea zelf. Ondertussen zette hij ook zijn eigen verbeelding goed aan het werk, waardoor een uitermate fantasierijk verhaal tot stand kwam. Al zal het kenners opvallen dat je zo'n innerlijke Tolkien nooit helemaal kwijtraakt.
Het verhaal speelt zich af in een wereld waar vier mensachtige soorten leven. De slangachtige nhaga hebben het gehele warme, zuidelijke deel van de wereld, Kiboren, voor zichzelf veroverd. De koudere noordelijke helft wordt gedeeld door mensen, enorme vogelmensen die rekkons heten en dwergachtige tokkebi's. Dat het niet botert tussen noord en zuid laat zich raden.
Alle soorten hebben een heel eigen, gedetailleerd uitgewerkte alternatieve samenleving. Ieder seriedeel zal daarbij inzoomen op een van de vier soorten, waardoor vervelende infodump uitblijft. In De hartelozen leren we de wereld van de nhaga's beter kennen. Zij laten op hun tweeëntwintigste letterlijk hun hart verwijderen tijdens de zogeheten absectie, omdat ze daardoor onsterfelijk worden. Ze communiceren door gedachteoverbrenging en blijken verrassend slangachtige wezens te zijn, zowel fysiek als maatschappelijk gezien. Vrouwen zijn er dominant over mannen.
In de stad Hattenkraaz is de absectie van de boezemvrienden Ryun Fei en Harit Makerow aanstaande. Ryun wil niettemin met goede reden zijn hart behouden en bedenkt een vluchtplan. Harit had na zijn absectie op een zwaarwichtige, geheime missie naar het noorden zullen ondernemen, maar wordt vlak voor het ritueel neergestoken. Gelukkig weet hij zijn opdracht over te dragen op Ryun. Die gaat vol goede moed op pad, maar voor een nhaga met een hart zal het om meerdere redenen moeilijk worden om te overleven. Zeker aangezien hij ook nog wordt achtervolgd door zijn zus Samo Fei, die is verordonneerd hem te vermoorden.
In het noorden is echter een groep van drie mannen vertrokken om Ryun te onderscheppen en naar een afgelegen tempel te brengen. De groep bestaat uit de roemruchte menselijke held Keigan Draca, de vervaarlijke rekkon Tynahan en de magisch begaafde tokkebi Biyung Srabol. Helaas komen ze onderweg meer problemen tegen dan gehoopt. Daaronder allerlei lieden die met geweld het koningschap voor henzelf proberen op te eisen in een wereld van losse stadstaten.
De hartelozen is in de kern traditionele, epische fantasy. De Aziatische en zelfbedachte elementen zijn echter zo bepalend, dat het verhaal ook op een dieper niveau origineel en verbeeldingsrijk is en niet alleen aan de oppervlakte. Mede omdat Lee met gevoel voor humor zaken onderzoekt als wat een koning tot koning maakt of een god tot god.
Minder is dat het verhaal af en toe nogal smerige vormen aanneemt en dat het niet afloopt. Er is wel een gebeurtenisrijke climax aan het eind, maar geen tussentijdse ontknoping zoals tegenwoordig gebruikelijk is bij series. Jammer is ook dat de adembenemende Samo Fei als enig belangrijk vrouwelijke personage tegenover de mannelijke helden staat in plaats van tussen hen in.
Fantasyliefhebbers zullen De hartelozen en Young-do Lee evengoed in hun vol kloppende hart sluiten. Het valt te hopen dat het tweede deel, dat nog niet is aangekondigd, snel volgt.
Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!
Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een eerste boek' en 'Lees een gevaarlijk boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.
Reageer op deze recensie