Intrigerende serie groeit verder uit

'Zolang je de duisternis bestrijdt, bevind je je in het licht.'

Het is een gewone zin in Een fakkel tegen het duister, het tweede deel van de serie Vuur en as van Sabaa Tahir, maar hij verklaart de titel en kan welhaast gezien worden als het motto van het boek. Zozeer als er inderdaad door de hoofdpersonen gestreden wordt tegen de duistere, gewelddadige Maskers van het Imperium, maar soms ook tegen hun eigen donkere kanten. Waarmee Tahir de draad oppakt waar ze die in het eerste deel, De heerschappij van de Maskers, had achtergelaten. Maar dan op een dusdanige manier dat zowel de hoofdpersonen als de auteur zijn gegroeid en onderweg gaan naar de vervolmaking van een intrigerende fantasyserie.

Een opvallend verschil met het vorige deel is dat er naast verzetstrijdster Laia en het voormalige Masker Elias, een hoofdpersone is bijgekomen in de vorm van Helene. Elias voormalige beste vriendin en afgestudeerd Masker. Terwijl Laia en Elias op de vlucht zijn, blijft Helene achter als de bloedklauwier van de nieuwe keizer Marcus en moet ze zijn gewelddadige beleid uitvoeren en steunen. Ze krijgt daarbij de opdracht die ze het meest vreest: Elias opsporen en doden. Laia en Elias zetten ondertussen hun plannen om Laia’s broer te bevrijden uit de Kaufgevangenis gewoon door. Marcus staat als plebejerkeizer echter onder grote druk van de elite en wil zijn macht koste wat kost bevestigen, wat uiteindelijk voor velen gruwelijke gevolgen zal hebben.

De serie Vuur en as is in de Verenigde Staten, het thuisland van de auteur, een doorslaand succes. Beide delen schoten door naar eerste plaats van de New York Times bestsellerslijst. Een succes dat in hoge mate valt te verklaren door het feit dat Sabaa Tahir beschikt over Ware Originaliteit. Ze combineerde het idee van een dystopische maatschappij met dat van een alternatieve, op historische leest geschoeide fantasywereld, terwijl de dystopie doorgaans meer iets is voor toekomstverhalen. Ook schiep ze een unieke wereld door elementen uit de Romeinse en Arabische oudheid te combineren met een nazistisch aandoend systeem enerzijds en met Arabische mythologie anderzijds.

Dat levert een uitgekiende wereldbouw op waarmee Tahir eigenlijk nog meer opvalt dan met originaliteit. Alle elementen en personages in haar wereld zijn perfect in elkaar passende puzzelstukjes, waar geen enkele dissonant tussenzit. Zo hoort ook het brute geweld nu eenmaal bij de nazistische dystopie. Deze wereld is gewoon bijzonder strak vormgegeven en bezit daardoor ook een hoge mate van geloofwaardigheid.

Helaas is, net als bij het eerste deel, de verhaallijn minder strak. Sommige verwikkelingen, met name in het begin van het boek, gaan nogal traag, terwijl andere te snel en/of te gemakkelijk lopen. Zo is de tijd die Laia uiteindelijk in en rond Kauf doorbrengt beduidend korter dan de reis die ze nodig heeft om er te komen, hoewel er bij de gevangenis opeens van alles aan de hand is. Ondertussen zijn de gebeurtenissen rondom Helene zo heftig, dat die eigenlijk meer indruk maken dan Laia’s missie, wat toch niet de bedoeling lijkt. Positief is dat er meer verrassende wendingen in dit deel zitten dan in het vorige.

Al met al is de groei die zowel de serie als de auteur hebben doorgemaakt op tal van niveaus te merken. Zo is de toch al fraaie en vloeiende schrijfstijl van Tahir op de een of andere manier nog eleganter geworden. Er is meer diepgang in de vorm van levenswijsheid en reflectie en de magie is beter en kleurrijker uitgewerkt met een flinke toename van bovennatuurlijke wezens en zaken. Door met Helene het Imperium ook van binnenuit te bekijken neemt de auteur een moedige en interessante stap. Ondertussen worden de personages, in het eerste deel nog in opleiding zijnde young adults, volwassen. Daarmee beweegt de serie zich wel weg van een young adult in de richting van volwassen fantasy. Maar zo wordt hij alleen maar extra geschikt voor lezers van alle soorten, maten én leeftijden.