Bloedstollende, intense en actuele actiethriller

Er zijn vrouwen die het hebben meegemaakt: hun echtgenoot bleek een gruwelijke seriemoordenaar, zonder dat ze iets doorhadden. Schokkend, maar na de ontdekking begint de echte ellende pas. Politieagenten en zelfrechters die niet geloven in je onschuld, internettrollen, familieleden van slachtoffers en morbide fans van je psychopathische ex; ze hebben het allemaal op je gemunt. En eventueel ook op je minderjarige kinderen. Een interessant onderwerp voor een thriller, zo dacht de Amerikaanse schrijfster Rachel Caine (1962) terecht. Haar serie rondom Gwen Proctor, een inmiddels door de wol geverfde ex-vrouw van een seriemoordenaar en moeder van zijn twee kinderen, is succesvol en wordt hoog gewaardeerd. Stillhouse Lake is het eerste van de inmiddels vier gepubliceerde delen. Het vervolg, Killman Creek, komt dit najaar nog in het Nederlands uit.  

Rachel Caine is een pseudoniem van Roxanne Longstreet Conrad, een auteur die al een waslijst aan boeken schreef, zowel onder deze als andere namen. Meestal betrof dat YA gothic horror, urban fantasy of sciencefiction.  

In Stillhouse Lake leert de gedweeë huisvrouw Gina Royal dat haar man Melvin er een wel heel lugubere hobby op nahield in de garage. Hij komt in de dodencel, maar ook Gina wordt aangeklaagd voor medeplichtigheid. Ze wordt vrijgesproken, maar voor veel mensen betekent dat niks. Dagelijks wordt ze overstelpt door scheldkanonnades, bedreigingen (ook aan het adres van haar kinderen) en andere pesterij, meestal online door internettrollen maar soms ook meer direct. Daar wil de Amerikaanse overheid moeder noch kinderen tegen beschermen, waardoor zij een rondzwervend bestaan leidden met steeds weer nieuwe identiteiten.  

Na drie jaar vestigt een uitgeharde Gina zich onder de naam Gwen Proctor in een huis aan het pittoreske Stillhouse Lake in Tennessee. Het bevalt haar daar en dochter Lanny (14) en zoon Connor (11) hunkeren naar een rustiger leven, dus ze wil proberen te blijven. Maar dan wordt het lijk van een jonge vrouw in het meer gevonden. Een lijk dat veel overeenkomsten vertoont met de slachtoffers van Melvin Royal. Gwen raakt hierdoor verzeild in een maalstroom van gebeurtenissen die de veiligheid van haar gezin meer dan ooit bedreigen. Maar als een ware leeuwin zal ze haar kinderen beschermen tegen alles en iedereen.  

Gwen vertelt haar verhaal uitermate direct en intens aan de lezer in de tegenwoordige tijd. Rachel Caine had het nauwelijks persoonlijker kunnen maken als ze het zelf zo had meegemaakt. Opmerkelijk, want in tegenstelling tot wat je zou verwachten, pakt juist dit type gezichtspunt vaak onnatuurlijk, afstandelijk en/of traag uit. Zo niet hier, waardoor er een thriller vol adrenaline ontstaat met een hoofdpersoon die bijzonder levensecht vorm krijgt in al haar zorgzame en paranoïde menselijkheid. Hulde ook voor vertaler Peter de Rijk, die in het Nederlands niets aan dit alles afdoet.  

En passent stelt het boek een aantal actuele kwesties aan de orde, al spelen die in de VS meer dan elders. Hoe ga je als samenleving om met familie en vrienden van serie- of massamoordenaars? Wat te denken van het wapenbezit in de VS? En wat van ontspoorde bombardementen aan hatemails en andere internetpesterij? Stof tot nadenken, al blijkt Caine alvast een genuanceerde visie op deze kwesties te hebben.  

Maar uiteindelijk is het toch vooral de gierende spanning die Stillhouse Lake domineert. De belagers van dit gezin zijn talrijk, maar blijven vaak anoniem of proberen hen onder valse voorwendselen te benaderen. Het maakt dat Gwen niet weet wie ze nog kan vertrouwen, al moet ze soms toch kiezen. Een nare situatie, maar wel een die goed uitpakt voor de thrillerlezer. Van begin tot eind zijn er nerveuze tot bloedstollende situaties, wildwoeste actiescènes en verrassende verhaalwendingen. Je wordt meteen in het verhaal gezogen en raast dan met bonkend hart met Gwen mee, zelfs als ze zich ongelukkigerwijs wat overdreven gedraagt. Dit moet goed komen, dat moet gewoon, zo denk je met Gwen mee.   Wat Rachel Caine ook allemaal geschreven mocht hebben, vanaf nu kan ze het beter op thrillers houden.