Lezersrecensie
De liefdesverhalen verteller die Jewell ooit was, blijft te dominant aanwezig om van een pur sang thriller(auteur) te kunnen spreken
De Britse Lisa Jewell (Londen, 1968) schrijft haar eerste boek, Ralph’s Party, in 1998 nadat ze een weddenschap met een vriendin aangaat. Dit boek werd vervolgens in 1999 het best verkopende debuutalbum in het Verenigd Koninkrijk. Ondertussen heeft ze 19 boeken op de teller staan en wordt haar werk vertaald in 29 talen. De laatste jaren wisselde ze het schrijven van liefdesromans in voor psychologische thrillers.
‘En toen was ze weg’,naar het Nederlands vertaald door Ineke De Groot, wordt aangekondigd als ‘een verslavende en waanzinnig goede thriller’. Of de doorwinterde thrillerlezer het met deze stelling eens zal zijn, blijft de vraag.
Ellie verdwijnt op haar vijftiende. Zomaar, uit het niets. Tien jaar later maken we kennis met het gezin van Ellie. Als haar moeder, Laurel, een nieuwe man ontmoet wiens dochter sprekend op Ellie lijkt, komen oude vragen met betrekking tot de verdwijning van haar dochter terug naar boven. Ze zetten Laurel op een nieuw spoor in de zoektocht naar wat er tien jaar geleden met haar dochter is gebeurd.
De lezer wordt door de auteur meegenomen in een verhaal met wervelend tempo. De vertelperspectieven worden in de vier verschillende delen afgewisseld en geven je als lezer wat inkijk in het denken en voelen van de verschillende personages. De korte hoofdstukken en de eenvoudige schrijfstijl zetten de lezer er toe aan om toch steeds weer een hoofdstuk meer te lezen.
Hoewel het boek aan tempo niet ontbreekt, laat de auteur toch enkele steken vallen wat betreft het subtiel toewerken naar een plot. De lezer krijgt doorheen het boek te veel opvallende tips mee die een indicatie geven over wat te verwachten. En dat bederft de pret.
Daarnaast blijven de personages die de auteur opvoert qua uitwerking te vlak om van een degelijke psychologische thriller te kunnen spreken. Het volstaat niet om enkele getroebleerde personages op te voeren om een boek onder dit genre te catalogiseren.
Toen was ze weg is best een goed verhaal. De auteur kent de knepen van het vak om de lezer mee te zuigen in boek dat je in sneltreinvaart zal uitlezen. Jammer genoeg blijven de personages te oppervlakkig uitgewerkt en geeft de auteur te veel prijs in het toewerken naar het plot. Of dit boek een thriller te noemen is, blijft de vraag. Menig die-hard thrillerlezer zal vermoedelijk teleurgesteld achterblijven.
De liefdesverhalenverteller die Jewell ooit was, blijft te dominant aanwezig om van een pur sang thriller(auteur) te kunnen spreken.
‘En toen was ze weg’,naar het Nederlands vertaald door Ineke De Groot, wordt aangekondigd als ‘een verslavende en waanzinnig goede thriller’. Of de doorwinterde thrillerlezer het met deze stelling eens zal zijn, blijft de vraag.
Ellie verdwijnt op haar vijftiende. Zomaar, uit het niets. Tien jaar later maken we kennis met het gezin van Ellie. Als haar moeder, Laurel, een nieuwe man ontmoet wiens dochter sprekend op Ellie lijkt, komen oude vragen met betrekking tot de verdwijning van haar dochter terug naar boven. Ze zetten Laurel op een nieuw spoor in de zoektocht naar wat er tien jaar geleden met haar dochter is gebeurd.
De lezer wordt door de auteur meegenomen in een verhaal met wervelend tempo. De vertelperspectieven worden in de vier verschillende delen afgewisseld en geven je als lezer wat inkijk in het denken en voelen van de verschillende personages. De korte hoofdstukken en de eenvoudige schrijfstijl zetten de lezer er toe aan om toch steeds weer een hoofdstuk meer te lezen.
Hoewel het boek aan tempo niet ontbreekt, laat de auteur toch enkele steken vallen wat betreft het subtiel toewerken naar een plot. De lezer krijgt doorheen het boek te veel opvallende tips mee die een indicatie geven over wat te verwachten. En dat bederft de pret.
Daarnaast blijven de personages die de auteur opvoert qua uitwerking te vlak om van een degelijke psychologische thriller te kunnen spreken. Het volstaat niet om enkele getroebleerde personages op te voeren om een boek onder dit genre te catalogiseren.
Toen was ze weg is best een goed verhaal. De auteur kent de knepen van het vak om de lezer mee te zuigen in boek dat je in sneltreinvaart zal uitlezen. Jammer genoeg blijven de personages te oppervlakkig uitgewerkt en geeft de auteur te veel prijs in het toewerken naar het plot. Of dit boek een thriller te noemen is, blijft de vraag. Menig die-hard thrillerlezer zal vermoedelijk teleurgesteld achterblijven.
De liefdesverhalenverteller die Jewell ooit was, blijft te dominant aanwezig om van een pur sang thriller(auteur) te kunnen spreken.
4
Reageer op deze recensie