Lezersrecensie
Krachtig verhaal dat doet nadenken...
Voor de leesclub van de Boekenreizigers lazen we een opmerkelijk debuut: Moederliefde van Femmy Ten Cate.
Opmerkelijk is wel heel zwak uitgedrukt eigenlijk. Leonard Salverda, Leen, Lenny, wordt wakker in een kelder. Hij zit er opgesloten en weet niet precies waar het is en waarom hij daar zit . Een kast met boeken, tralies, toilet, bed , maar geen gsm en geen laptop. Elke dag komt zijn moeder langs met eten en hij moet er zelf achter komen waarom zij hem daar opgesloten heeft. Vreemd? Uiteraard is het een niet-alledaags gegeven, maar zijn moeder is ervan overtuigd dat ze het uit moederliefde doet. Leen heeft geen idéé…. Waarom doet ze dit? Hoelang gaat dit duren? Hoe kan hij vrijkomen? Kan hij ontsnappen? Waar is zijn vader? Weet die hiervan? Waarom reageren andere mensen niet op zijn plotse verdwijning?
Het verhaal wisselt tussen heden, opgesloten in die kelder en verleden, waar we Lenny, nu Leen leren kennen en begrijpen wat er gebeurde… in zijn kindertijd maar ook later.
De ik-vorm zorgt ervoor dat het verhaal heel sterk binnenkomt.. Frustratie alom. We lezen zijn familieleden kennen en denken dan vaak dat moeder de kwade genius is, maar is dat ook zo? En waarom is ze zo geworden en heeft niemand, ook haar man niet, niet vroeger ingegrepen?
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Leen, dus ietwat eenzijdig, maar de auteur slaagt er toch wonderwel in de andere personages heel gelaagd neer te zetten. Moederliefde, wat is dat? Domme vraag? Probeer maar eens een genuanceerd antwoord te geven…
De spanning wordt mooi opgebouwd en ik vond het knap dat ze het aandurfde de flashbacks niet chronologisch te laten lopen, maar vaak als antwoord op een probleem waar Leen dan mee zit.
Er komen vele thema’s aan bod, ook de zus van de moeder die politieke ambities heeft, wat in het gezin absoluut niet goed aanvaard wordt, het probleem van hoe ver een moeder gaat voor haar kind en wat ze doet als er inziet dat ze te ver gegaan is, gaat ze meedogenloos door of toch niet?
Lijkt je dit een zwaar en moeilijk boek? Niettegenstaande de titel en het verhaal is het dat toch echt niet. In handen van een auteur die het vak door en door kent, ook al is dit haar literaire debuut, wordt het verhaal dat vlot leest en je tegelijkertijd laat nadenken en dat vind ik echt wel een topprestatie! Zeer de moeite waard.
Opmerkelijk is wel heel zwak uitgedrukt eigenlijk. Leonard Salverda, Leen, Lenny, wordt wakker in een kelder. Hij zit er opgesloten en weet niet precies waar het is en waarom hij daar zit . Een kast met boeken, tralies, toilet, bed , maar geen gsm en geen laptop. Elke dag komt zijn moeder langs met eten en hij moet er zelf achter komen waarom zij hem daar opgesloten heeft. Vreemd? Uiteraard is het een niet-alledaags gegeven, maar zijn moeder is ervan overtuigd dat ze het uit moederliefde doet. Leen heeft geen idéé…. Waarom doet ze dit? Hoelang gaat dit duren? Hoe kan hij vrijkomen? Kan hij ontsnappen? Waar is zijn vader? Weet die hiervan? Waarom reageren andere mensen niet op zijn plotse verdwijning?
Het verhaal wisselt tussen heden, opgesloten in die kelder en verleden, waar we Lenny, nu Leen leren kennen en begrijpen wat er gebeurde… in zijn kindertijd maar ook later.
De ik-vorm zorgt ervoor dat het verhaal heel sterk binnenkomt.. Frustratie alom. We lezen zijn familieleden kennen en denken dan vaak dat moeder de kwade genius is, maar is dat ook zo? En waarom is ze zo geworden en heeft niemand, ook haar man niet, niet vroeger ingegrepen?
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Leen, dus ietwat eenzijdig, maar de auteur slaagt er toch wonderwel in de andere personages heel gelaagd neer te zetten. Moederliefde, wat is dat? Domme vraag? Probeer maar eens een genuanceerd antwoord te geven…
De spanning wordt mooi opgebouwd en ik vond het knap dat ze het aandurfde de flashbacks niet chronologisch te laten lopen, maar vaak als antwoord op een probleem waar Leen dan mee zit.
Er komen vele thema’s aan bod, ook de zus van de moeder die politieke ambities heeft, wat in het gezin absoluut niet goed aanvaard wordt, het probleem van hoe ver een moeder gaat voor haar kind en wat ze doet als er inziet dat ze te ver gegaan is, gaat ze meedogenloos door of toch niet?
Lijkt je dit een zwaar en moeilijk boek? Niettegenstaande de titel en het verhaal is het dat toch echt niet. In handen van een auteur die het vak door en door kent, ook al is dit haar literaire debuut, wordt het verhaal dat vlot leest en je tegelijkertijd laat nadenken en dat vind ik echt wel een topprestatie! Zeer de moeite waard.
1
Reageer op deze recensie