Een kleinood.

Voor de leesclub van de De Boekenreizgers mochten we het boek 'Nelleke' lezen, geschreven door Nelleke's echtgenoot, Henk Geurts. Henk laat ons meekijken in zijn gezin, Nelleke en hij zijn al jaren getrouwd en vormen een fijn koppel dat van het leven en van elkaar geniet. Als Nelle voor 'wat onderzoekjes' naar het ziekenhuis moet is de diagnose bikkelhard. We zitten in volle coronatijd dus de zoon en schoondochter die in Australië wonen kunnen niet naar Nederland komen. Hoe hard de diagnose ook is, toch blijven Henk en Nelleke positief staan in het leven en maken ze er met verve het beste van. Ze zijn erg realistisch en weten dat de dood onafwendbaar is, maar ze blijven van elkaar en van het leven genieten, ook als de beperkingen steeds zwaarder worden. Als Nelleke overlijdt wordt de begrafenis echt helemaal georganiseerd zoals zij het had gewild en ook voor de zoon en schoondochter down under wordt een creatieve oplossing bedacht. Henk neemt zijn leven ook weer op en ook dat wordt erg mooi beschreven. Twee mensen die elkaar bijna veertig jaar lang erg graag zagen, moeten afscheid nemen. Het leven kan bikkelhard zijn. Bij het lezen van di boekje dacht ik regelmatig over mijn eigen situatie na. Het is iets waar we allemaal voor staan, de ene wat vroeger dan de andere, maar uiteindelijk moeten we allemaal die laatste stap zetten Ik hoop dat die stap voor mijn partner en mij nog lang niet aan de orde is, al heb je dat natuurlijk niet in de hand, maar àls het zover is, dan hoop ik echt dat wij eenzelfde soort harmonie en verbondenheid, ook over de dood heen, kunnen en mogen ondervinden. Een kleinood. Om dat mooie oude woord maar eens vanonder het stof te halen. Het kan vele mensen aanspreken. Gehuwd of niet, jong of oud, gelovig of niet....Dit is een boekje dat iets met je doét.