Geweldig ingenieus plot. Nachtrust? Vergeet het maar, dat boek moest uit!

Dag 4 van de blogtour van Johnny Bollé’s nieuwe boek: ‘Web van leugens.’ En of er gelogen wordt in dit boek! Het is inderdaad een heel web, dat meticuleus de ene leugen met de andere verweeft. Na 8 jaar te zijn weg geweest komt Madeline terug naar haar dorpje, Etouffant, niet omdat ze dat nu zo graag wil, echt niet, maar omdat haar moeder onlangs overleden is na een kort ziekbed en er dus allerlei dingen geregeld moeten worden. Niks bijzonders dus, zou je denken. Mmmm ja, maar… Madeline wordt niet bepaald met open armen ontvangen en als we lezen dat ze nog weinig contact had met haar moeder, zou je kunnen denken dat dat de reden is waarom de dorpelingen haar echt niet onder hen willen. Maar IS dat ook de ware reden? Voor een deel, misschien, maar zeker niet helemaal, er zit meer achter. Wat? Dat komt je langzaam maar zeker te weten in de loop van het verhaal. Alleen Cézanne, zelf ook geen echte ‘autochtoon’ en ook niet echt aanvaard in het dorp, die dan weer beweert de vriendin van haar moeder te zijn geweest, wat Madeline raar vindt omdat haar moeder het nooit over haar had, staat erop om met Madeline te praten over Isabelle, haar moeder. Waarom eigenlijk? Tja… dat is ook weer een stukje van dat web, natuurlijk. Cézanne beweert op de hoogte te zijn van geheimen die al vele jaren verborgen werden gehouden. Madeline vindt het aanvankelijk maar raar gedoe, typisch voor een kleine dorpsgemeenschap, maar toch is het zaadje van de twijfel geplant. Wat als Cézanne nou écht iets weet? Cézanne is ervan overtuigd dat de moeder van madeline vermoord werd. Voilà, het hoge woord is eruit. Vermoord? Hààr moeder? Waarom? Door wie? Hoe? Vragen, vragen, vragen die door allerlei leugens voorlopig onbeantwoord blijven. De dorpsbewoners zetten Cézanne weg als ‘een heks’. Ze woont in het bos, draagt rare kleren, enfin, ‘een heks, quoi’. Madeline wil zo snel mogelijk weg, en wordt zo ongeveer tureluurs van alle tegenkantingen die ze ervaart, maar dan valt er een eerste dode. Snel weer weggaan voelt aan als haar moeder nog een keer in de steek laten en dus blijft Madeline waar ze is en gaat ze op onderzoek uit, ze wil het web wegvegen. Dat ze daarmee zichzelf in gevaar brengt wordt haar al gauw duidelijk.
Het verhaal wordt verteld vanuit twee invalshoeken. Eerst en vooral vanuit het perspectief van Madeline, die we eerst leren kennen als een yup, die alleen maar belangstelling heeft voor haar modecarrière, maar die na verloop van tijd laat zien dat ze toch meer in haar mars heeft.
En dan als tweede invalshoek het verhaal van haar moeder als jong meisje, en stilaan krijg je inzage in wat er gebeurd is en hoe dat een invloed heeft gehad op de levens van de dorpsbewoners, die op de een of andre manier een modus vivendi moesten zien te vinden om het drama te boven te komen.

Sfeer beschrijven, dat is Johnny Bollé wel toevertrouwd. Hij weet hoe hij met enkele woorden een beeld van een Frans dorpje kan schetsen, net zoals de impressionistische schilders dat met prachtige kleuren konden. Ook al was je er nog nooit, je wéét hoe het er toegaat. Je voelt de warme zon, het aangename klimaat, maar ook de dreiging van datgene waar buitenstaanders geen weet van hebben, al voelen ze heel duidelijk aan dat er iets is.
Naast sfeerbeschrijving is ook ‘spanning opbouwen’ helemaal de dada van deze auteur. Soms open, duidelijke, spanning tussen personages, maar net zo vaak onderhuids, heel subtiel…
De auteur vertelt over een groepje jongeren die samen op de middelbare school zitten en op het eerste gezicht vriendinnen lijken. Op het eerste gezicht, want ook daar dreigt er onheil. Onheil dat jaren later nog tot een drama zal leiden.
Je voelt je als lezer heen en weer gezwierd van de ene emotie naar de andere, het is een adembenemende lectuur. De spanning stijgt ten top.
Tijdens het lezen zat ik de hele tijd te denken: ‘VRT, VTM, waar zitten die scenarioschrijvers? Hier zou een film of ene serie van gemaakt moeten worden.’
Net als altijd is dit weer een geweldig plot, verrassend en toch ook realistisch. Je krijgt de vraag voorgelegd ‘hoe reageert iemand in een bepaalde situatie?’ Wat als iemand een zware fout begaat? Hoe reageert hij of zij dan? Welke keuzes zijn er en wat zijn de gevolgen van die keuze?
Het was weer een puzzel van begin tot eind en het zat bijzonder ingenieus in mekaar. Een échte Bollé dus.

We wachten in de leesclub met smart op het volgende boek!