Recensie Lisa's adem

Bovenstaande boekomschrijving geeft aardig het boek weer.
Drie mensen bezig met verwerking, verwarring, antwoorden zoekend. Die er soms niet zijn, het is een emotionele puinhoop waar een ieder een weg probeert te vinden. Wanneer Talm in een tv documentaire de vader van Lisa ziet, besluit hij het zwervend leven in te gaan om hem te kunnen ontmoeten, om wellicht iets meer helderheid te krijgen over Lisa, die hij in al die jaren niet heeft weten los te laten. In hoeverre kennen wij elkaar, moet alles uitgesproken zijn of hebben belevingen hun eigen waarde zonder alles te weten van die ander?
"Eerst verscheen zij 's nachts in zijn dromen, als een vluchtige schim,een ademtocht; koortsachtig bleef hij de hele nacht zoeken, maar hij vond haar nooit. En al spoedig was zij er ook overdag, een woord gefluisterd in zijn oor, een hand met zachte dwang op zijn schouder - kijk om ! kijk om! "

Het verhaal springt heen en weer door de tijd hetgeen ik vond bijdragen aan het gevoel van stuurloos zijn, het niet meer weten door de vele fantasieën die er zijn voor de verdwijning van Lisa, maar ook de zonden die wij begaan en vervolgens meedragen. Schuld en verdriet, "Dat je, om te leven, bereid moet zijn je leven in de weegschaal te stellen."

Na de lovend ontvangen titel De Passievrucht uit 1999, werd dit boek behoorlijk anders benaderd. Voor de geïnteresseerden de volgende recensies:

Wanhopig verliefd,Arjan Peters Volkskrant 20/04/01

Help, de lezer verzuipt, Pieter Steinz NRC 20/04/2001

Is dit verhaal wel of niet met diepgang, een van de opmerkingen uit de recensies maar aanhalend. Het gaf mij voldoening, de voelbare verwarring en het meedragen van de dingen die gebeurd zijn, het zoeken van Talm. Sommige dingen blijven open, maar ik denk dat het voor hen die dit soort ervaringen opdoen (waar je in het leven blijft zitten met vragen over dingen die niet helemaal meer ontrafeld gaan worden) ook niet helderder wordt dan dit. Zovelen zijn op zoek om zaken een plek te geven, en die er in dit verhaal wat mee probeert te doen raakt opnieuw verwart - hoe verder te leven. Prima wat mij betreft.