Een geslaagd slotstuk

Chris Houtman was na een carrière in het Amsterdamse theater De Engelenbak jarenlang werkzaam bij IDTV als eindredacteur en scenarioschrijver. Daarnaast schreef en regisseerde hij verschillende theaterproducties op locatie en was hij betrokken bij historische festivals. Het derde deel van de 'Veleda'-trilogie, De Veleda-erfenis, verscheen begin 2021 bij Xander uitgevers.

In het derde en finale deel van de historische trilogie heerst chaos. De Bataafse Opstand tegen Rome kantelt en Elfleda grijpt terug op haar Romeinse vrienden in de hoop de vredesonderhandelingen succesvol te laten verlopen. Het Vierkeizerjaar in het Romeinse Rijk is een jaar vol interessante complotten en ontwikkelingen waarin het verhaal van Elfleda, Plinius, Julius Civilis, Vespasianus en de Veleda alleen maar slecht lijkt te kunnen aflopen voor alle betrokken partijen.

Politieke strijd en veldslagen vormen wederom een groot gedeelte van het verhaal, door de beschrijvingen van reizen en veldslagen neemt Houtman de lezer mee naar de historische wereld aan de vooravond van het aantreden van keizer Vespasianus in Rome. Van Alexandrië naar de Bataven en hun bondgenoten, na drie romans begint de lezer zich zowaar op zijn gemak te voelen bij alle Latijnse persoons- en plaatsnamen.

Daar waar het eerste deel in de trilogie soms nog meer geschiedenisboek dan roman was, heeft het derde en laatste deel zich helemaal uitgekristalliseerd tot historische roman, evengoed wel met een aantal voetnoten om de lezer op weg te helpen en een uitgebreide bronvermelding achter in het boek, maar het verhaal leest er een stuk vlotter door. Geen verstopte historische uitleg die het verhaal vult, maar een fictief verhaal over de avonturen van priesteres Elfleda tegen de context van het Vierkeizerjaar in het Romeinse Rijk.

'Waarom maakten de goden het altijd zo moeilijk voor de mensen die in hen geloofden? En waar kwam hun onlesbare bloeddorst vandaan? Het was prima dat ze de totale oorlog wilden, maar zelf verschenen ze niet op het slagveld. Daar moesten de Germaanse krijgers het zelf maar uitzoeken.'

Elfleda twijfelt langzaam aan haar eerder rotsvaste vertrouwen in de goden. De geloofswereld speelt een grote rol in het leven in die tijd en door de vele gebeurtenissen die elkaar in het verhaal in vlot tempo opvolgen, geeft de 'Veleda'-trilogie een indrukwekkend inkijkje in het leven in het Romeinse Rijk, het fictieve verhaal is in alles gebaseerd op zoveel mogelijk authentiek historisch materiaal, maar laat genoeg ruimte aan de eigen verbeelding.

Heel veel meer dan politieke complotten en veldslagen lijkt er niet van belang te zijn in het Romeinse leven. Door de wisselingen in perspectief weet Houtman op een slimme manier alle kanten van het verhaal te belichten en slaagt hij erin de lezer het overzicht te geven over het gehele verhaal. Soms moet dat op een ietwat gekunstelde manier, dan geeft hij een van zijn personages letterlijk een positie verheven boven een slagveld of opstand om te kunnen beschrijven wat er gebeurt, op andere momenten zien we juist weer een heel persoonlijk stuk van het verhaal. De afwisseling houdt De Veleda-erfenis interessant.

Een trilogie die met het boek beter wordt dus, er zijn niet veel auteurs die Houtman dat nadoen. Zonder lezing van de eerste twee delen mist de lezer echter wel de nodige informatie om ook dit laatste deel te kunnen plaatsen. Met dit derde deel lijkt de auteur zijn vorm gevonden te hebben en daarmee is het zeker de moeite om te lezen hoe het spannende verhaal van Elfleda afloopt.