Lezersrecensie
Begrip, wanhoop en liefde
Anne-Fleur van der Heiden groeide op met een heroïneverslaafde moeder en stiefvader, net als Noor, het hoofdpersonage in haar debuutroman ‘Klaproos’. Van der Heiden studeert aan de schrijversvakschool en werd als nog niet uitgegeven schrijver genomineerd voor het C.S.S. Crone Stipendium. Poëzie van haar hand verscheen eerder in onder andere De Revisor en ze stond in de finale van het NK Poetry Slam.
‘Klaproos’ vertelt dus het verhaal van Noor, die opgroeit met een verslaafde en tippelende moeder en een verslaafde stiefvader. Noor heeft al een tijd geen contact meer met haar ouders als haar moeder haar vraagt contact te zoeken omdat haar stiefvader Las aan kanker lijdt. Langzaam komen haar ouders en daarmee het verleden weer terug in haar leven.
Van der Heiden beschrijft heftige en doordringende gebeurtenissen, maar de korte fragmenten waarin ze dit doet worden op geen enkel moment dramatisch of aanstellerig. De schijfstijl van Van der Heiden kenmerkt zich door broodnuchtere observaties die kortaf en soms op het meedogenloze af worden opgeschreven, ook de nodige (zwartgallige) humor die je als lezer nodig hebt in een boek met zulke zware thema’s is aanwezig, al voert deze zeker niet de boventoon.
‘Klaproos’ is een boek dat geschreven is met veel oog voor detail, de metaforen die gebruikt worden zijn echter steeds zorgvuldig uitgekozen en niet bedoeld om interessant te doen of het verhaal wat ‘op te leuken’. “Het landschap is overwegend geel met een grijsblauwe lucht erboven. Hoe levensecht heeft Vincent van Gogh zijn doeken geschilderd.”
Loslaten, vergeving, maar vooral ook begrip zijn thema’s in ‘Klaproos’. Tussen de momenten van wanhoop is vooral ook veel liefde te lezen. “Toen pas drong het tot me door hoe je altijd als trouwe supporter vanaf de zijlijn keek naar wat ik aan het doen was. […] Jij en mama zijn geen heroïneverslaafden maar jullie hebben een heroïneverslaving.” De relatie tussen moeder en dochter is fragiel, maar daarom zeker niet minder waardevol.
‘Klaproos’ is een boek dat je niet weglegt voor het uit is. Het schrijnende en tegelijk intrigerende verhaal van Noor blijft je bij en de woorden die Van der Heiden kiest om dit verhaal te vertellen kun je keer op keer herhalen zonder dat het gaat vervelen.
‘Klaproos’ vertelt dus het verhaal van Noor, die opgroeit met een verslaafde en tippelende moeder en een verslaafde stiefvader. Noor heeft al een tijd geen contact meer met haar ouders als haar moeder haar vraagt contact te zoeken omdat haar stiefvader Las aan kanker lijdt. Langzaam komen haar ouders en daarmee het verleden weer terug in haar leven.
Van der Heiden beschrijft heftige en doordringende gebeurtenissen, maar de korte fragmenten waarin ze dit doet worden op geen enkel moment dramatisch of aanstellerig. De schijfstijl van Van der Heiden kenmerkt zich door broodnuchtere observaties die kortaf en soms op het meedogenloze af worden opgeschreven, ook de nodige (zwartgallige) humor die je als lezer nodig hebt in een boek met zulke zware thema’s is aanwezig, al voert deze zeker niet de boventoon.
‘Klaproos’ is een boek dat geschreven is met veel oog voor detail, de metaforen die gebruikt worden zijn echter steeds zorgvuldig uitgekozen en niet bedoeld om interessant te doen of het verhaal wat ‘op te leuken’. “Het landschap is overwegend geel met een grijsblauwe lucht erboven. Hoe levensecht heeft Vincent van Gogh zijn doeken geschilderd.”
Loslaten, vergeving, maar vooral ook begrip zijn thema’s in ‘Klaproos’. Tussen de momenten van wanhoop is vooral ook veel liefde te lezen. “Toen pas drong het tot me door hoe je altijd als trouwe supporter vanaf de zijlijn keek naar wat ik aan het doen was. […] Jij en mama zijn geen heroïneverslaafden maar jullie hebben een heroïneverslaving.” De relatie tussen moeder en dochter is fragiel, maar daarom zeker niet minder waardevol.
‘Klaproos’ is een boek dat je niet weglegt voor het uit is. Het schrijnende en tegelijk intrigerende verhaal van Noor blijft je bij en de woorden die Van der Heiden kiest om dit verhaal te vertellen kun je keer op keer herhalen zonder dat het gaat vervelen.
3
Reageer op deze recensie