Mevrouw Bridge: een elitair en literair personage

In Mrs. Bridge beschrijft Evan S. Connell het leven van India Bridge. Zij woont in een buitenwijk van Kansas City en leeft in de jaren veertig van de twintigste eeuw. Mevrouw Bridge heeft alles wat ze nodig heeft; een man, drie kinderen die elk hun eigen weg gaan, veel vriendinnen uit de buurt en geld in overvloed. Toch is ze niet gelukkig en ze lijkt maar niet te kunnen aanwijzen waar dit nu door komt.

De roman van Connell is een zoektocht naar het wezen van mevrouw Bridge. Wie is zij nu eigenlijk en waarom gedraagt ze zich zoals ze doet? Een bijna psychologische analyse van het personage maakt het boek interessant om te lezen. De gebeurtenissen in het verhaal zijn ondergeschikt aan de manier waarop mevrouw Bridge hiermee omgaat of wat ze erover denkt. Meningen of ideeën van andere personages, zoals haar man, kinderen of omgeving worden totaal achterwege gelaten. De belevingswereld is die van een vrouw op middelbare leeftijd die winkelt, bridget en eigenlijk niet zo goed weet wat ze met haar tijd moet doen nu het huishouden overgenomen is door de hulp.

Meneer Bridge doet zijn best hard te werken om ervoor te zorgen dat zijn vrouw niets tekort komt, maar hijzelf lijkt juist datgene te zijn dat zijn vrouw tekort komt. Mevrouw Bridge is eenzaam. Ze zit vast in haar eigen denkwereld en die van haar omgeving, tegen het snobistische aan. Alles wat mevrouw Bridge doet gebeurt uit gewoonte en fatsoen, stel je eens voor wat de mensen uit de buurt zouden denken: "de mensen begonnen het vreemd te vinden."

Connell schetst een krachtig tijdsbeeld en door de overtuigende en diepgaande analyse van het personage van mevrouw Bridge, kun je als lezer niet anders dan het verhaal helemaal uitlezen. Mevrouw Bridge is geen typetje maar een volwaardig karakter, al blijft ze een vrouw die niet gehoord wordt, wat ze ook onderneemt.

Steeds opnieuw wordt benadrukt dat mevrouw Bridge geen eigen mening heeft en van heel veel dingen niets afweet. Steeds opnieuw zoekt ze naar bevestiging van haar man, maar die is vaak afwezig en vindt het haar zaken niet. Wanneer mevrouw Bridge dingen wil veranderen of haar blik wil verruimen bedenkt ze zich op het laatste moment en is ze er niet capabel genoeg voor. Connell schreef het boek in 1959 en laat zien dat vrouwen in de jaren veertig vrij weinig te zeggen hadden. Mevrouw Bridge probeert dingen te leren en te bereiken maar slaagt daar niet in. "Toen het moment uiteindelijk daar was, haalde ze de hendel over die als haar wens vastlegde dat de wereld zo bleef als hij was."

Mrs. Bridge is een interessant boek om te lezen, maar je moet er wel de tijd voor nemen. De analyses en gedachtegangen van het personage zijn goed geschreven en zorgen ervoor dat de lezer mevrouw Bridge begrijpt. De auteur verbindt echter nergens een moraal of een oordeel aan het gedrag van mevrouw Bridge en het verhaal kabbelt lang door. Op een gegeven moment heeft de lezer wel een duidelijk beeld van wat mevrouw Bridge voor persoon is en wat ze zou willen veranderen, maar die verandering blijft tot het einde van het boek uit.

Connell schrijft prachtige zinnen en een interessant en goed te volgen verhaal; een schrijver van kwaliteit. Maar het bijna psychoanalytische aspect dat een groot deel van het verhaal vormt zal voor veel hedendaagse lezers misschien wat moeilijker vol te houden zijn en ervoor zorgen dat het verhaal als langdradig beschouwd wordt. Een literair hoogstandje, maar tegelijkertijd net zo elitair en eigentijds als mevrouw Bridge zelf.