Het invloedrijke verleden

De Amerikaanse schrijfster Ann Patchett (1963) schreef acht romans en won verschillende literaire prijzen, waaronder de PEN/Faulkner Award. Ze werd benoemd tot een van de honderd meest invloedrijke personen ter wereld door Time magazine en haar werk is vertaald in meer dan dertig talen. Patchett is mede-eigenaar van de onafhankelijke boekwinkel Parnassus Books in Nashville. Haar in 2019 verschenen roman draagt de titel The Dutch House.

Cyril Conroy weet met een slimme investering een vastgoedimperium op te bouwen en koopt met zijn nieuwe geld het Hollandse huis; een prachtig landgoed aan de rand van Philadelphia. Het huis zal echter niet opleveren wat Cyril ervan hoopt, maar richt het gezin Conroy ten gronde. Zijn zoon Danny vertelt over het leven in het huis en daarna, wanneer hij en zijn zus Maeve door hun stiefmoeder op jonge leeftijd op straat worden gezet.

‘New York City was a wild card. Every hour was made up of a series of chances, and choosing to walk down one street instead of another had the potential to change everything: whom you met, what you saw of were spared from seeing.’

Danny en zijn zus zijn twee kinderen die van kleins af aan op elkaar aangewezen zijn. The Dutch House is geen chronologisch verhaal en door de sprongen in tijd ontstaat een mysterieuze sfeer in het boek. Het verhaal wordt verteld door Danny in retrospectief en daarbinnen wordt met flashbacks en flashforwards gewerkt, waardoor een complexe structuur ontstaat die voor de lezer toch heel natuurlijk voelt en waardoor steeds weer nieuwe informatie aan het totaalbeeld van het leven van de Conroys wordt toegevoegd.

Het Hollandse huis blijft als een rode draad door de levens van Danny en Maeve lopen, evenals het verleden. Patchett laat zien hoe de gebeurtenissen op jonge leeftijd de hoofdpersonages hun hele leven lang tekent, niet alleen het huis maar ook de sterke band die broer en zus in die tijd hebben opgebouwd.

‘Habit is a funny thing. You might think you understand it, but you can never exactly see what it looks like when you’re doing it.’

Deze band heeft bijvoorbeeld invloed op de relatie van Danny en zijn vrouw Celeste, die Maeve niet kan uitstaan (en andersom). Doordat het hele leven van Danny aan bod komt – van jongs af aan tot het moment dat hij zelf kinderen heeft die even oud zijn als toen hij zelf in het Hollandse huis woonde – weet Patchett de ingewikkelde familierelaties op een interessante manier weer te geven.

‘They were living together in their own paradise of memory.’

Patchett heeft een gedetailleerde schrijfstijl met veel beschrijvingen, waardoor het geen snel verhaal is. Maar door de structuur blijft het interessant voor de lezer en leeft deze langzaam helemaal mee met het leven van Maeve en Danny. De cruciale momenten in het verhaal doet Patchett daarentegen soms in slechts één zin af, waardoor ze de lezer verrast en soms op het verkeerde been zet.

Het verhaal is aan het eind mooi rond, iets waar je als lezer van moet houden, maar in deze roman werkt het heel goed. Juist omdat de rest van de roman qua chronologie af en toe puzzelen is. The Dutch House is een interessante roman die ingewikkelde familierelaties blootlegt en de kracht van het verleden in het heden prominent in beeld brengt.