Hebban recensie
Tussendoortjes
De verhalenbundel Alles is eventueel verscheen voor het eerst in 2002, maar nu één van de verhalen momenteel in de bioscoop draait, 1408, ligt er een nieuwe druk in de winkel met op de voorkant de filmposter.
Persoonlijk vind ik dat King een aantal geweldige boeken heeft geschreven, maar dat De noodzaak daarvan de laatste was. Gelukkig heeft deze verhalenbundel nog de touch van de periode voor De noodzaak.
King doet in ieder geval zijn best om de lezer intrigerende verhalen voor te schotelen. Zo leven we bijvoorbeeld mee met een man die verlamd op de autopsietafel ligt en daardoor niet bij machte is om de sectie tegen te houden. We volgen de man die in een folterkamer in Zuid-Amerika wanhopig naar een uitweg zoekt en we zien de lunchafspraak van een echtpaar dat wil scheiden volledig ontsporen. De bekende Kingschrijfstijl is in de verhalen zichtbaar en dat is meteen ook het probleem bij een aantal ik-verhalen in dit boek. In deze verhalen getuigt de verteller van het oog voor detail en de woordkeuze die kenmerkend zijn voor King, maar die totaal niet bij de verteller passen. Duidelijke voorbeelden hiervan zijn De dood van Jack Hamilton en Alles is eventueel.
In het voorwoord betreurt King het dat het korte verhaal ten dode opgeschreven lijkt, gezien de vermindering van het aantal tijdschriften waarin korte verhalen worden opgenomen.
Betreurt King terecht het einde van het korte verhaal? De verhalen in deze bundel zijn spannend, maar ze laten geen indruk achter. Wat dat betreft zijn ze vergelijkbaar met chocolaatjes als tussendoortjes. Af en toe lekker, maar niet teveel achter elkaar. En de honger naar een steviger maal blijft.
Persoonlijk vind ik dat King een aantal geweldige boeken heeft geschreven, maar dat De noodzaak daarvan de laatste was. Gelukkig heeft deze verhalenbundel nog de touch van de periode voor De noodzaak.
King doet in ieder geval zijn best om de lezer intrigerende verhalen voor te schotelen. Zo leven we bijvoorbeeld mee met een man die verlamd op de autopsietafel ligt en daardoor niet bij machte is om de sectie tegen te houden. We volgen de man die in een folterkamer in Zuid-Amerika wanhopig naar een uitweg zoekt en we zien de lunchafspraak van een echtpaar dat wil scheiden volledig ontsporen. De bekende Kingschrijfstijl is in de verhalen zichtbaar en dat is meteen ook het probleem bij een aantal ik-verhalen in dit boek. In deze verhalen getuigt de verteller van het oog voor detail en de woordkeuze die kenmerkend zijn voor King, maar die totaal niet bij de verteller passen. Duidelijke voorbeelden hiervan zijn De dood van Jack Hamilton en Alles is eventueel.
In het voorwoord betreurt King het dat het korte verhaal ten dode opgeschreven lijkt, gezien de vermindering van het aantal tijdschriften waarin korte verhalen worden opgenomen.
Betreurt King terecht het einde van het korte verhaal? De verhalen in deze bundel zijn spannend, maar ze laten geen indruk achter. Wat dat betreft zijn ze vergelijkbaar met chocolaatjes als tussendoortjes. Af en toe lekker, maar niet teveel achter elkaar. En de honger naar een steviger maal blijft.
2
Reageer op deze recensie