Een eigen geluid

Scholier Gregory Hesse jaagt zichzelf een kogel door zijn hoofd. Zelfmoord, concluderen de autoriteiten. Zijn moeder laat het daar niet bij zitten en klopt bij de rechercheurs Peter Decker en Marge Dunn aan. Haar zoon had geen pistool, dus hoe kwam hij aan dat wapen? Voor Decker en Dunn is dit voldoende aanleiding om in deze zaak te duiken. Korte tijd later wordt een scholiere van dezelfde school in gelijke omstandigheden gevonden: met een kogel door haar hoofd uit een pistool dat niet van haar is. Nog een belangrijke overeenkomst: beide scholieren werkten mee aan de schoolkrant. Het gerucht gaat dat Gregory iets op het spoor was dat het daglicht niet kon verdragen. Het ontbreken van zijn camcorder en later de diefstal van zijn laptop doet vermoeden dat het hier gaat om veel meer dan twee ogenschijnlijke zelfmoorden.

Bloedspel is het twintigste deel in de Decker & Lazarus serie van Faye Kellerman, die daar dertig jaar geleden mee begon. Sommige auteurs met vergelijkbare lange series laten hun hoofdpersonen eeuwig jong zijn, maar bij Kellerman is daar geen sprake van. De kinderen van Decker en Lazarus zijn bijvoorbeeld al het huis uit. Ook andere personages doen in diverse boeken hun opwachting en worden daarin ouder. In Gerechtigheid komt het louche personage Chris Whitman voor die zonder dat hij het weet een kind verwekt. Een paar boeken later komt daar in Een stenen omhelzing een klein vervolg op, waarna Kellerman in De gehangene, dat voorafgaat aan Bloedspel, flink uitpakt met Whitman en zijn zoon Gabe die inmiddels een puber is.

In Bloedspel hebben Peter Decker en zijn vrouw Rina Lazarus zich ontfermd over Gabe na alle toestanden in De gehangene. Dat komt voor de zaak waar Decker mee bezig is goed uit, want Gabe geeft hem een ingang tot de school van de leerlingen die zelfmoord pleegden.

Als je als bestsellerauteur al zolang aan de weg timmert, dan moet je wat in je mars hebben. Aanvankelijk lijkt het daar voor Kellerman niet op in Bloedspel. Het onderzoek komt traag op gang, waarbij er niet altijd even snel wordt gereageerd op feiten die zich aandienen. Maar gaandeweg krijgt Kellerman de lezer in haar ban, voornamelijk doordat ze van de gebaande paden afwijkt. Dat doet ze door elementen toe te voegen als expliciete seksscènes tussen minderjarigen, gruwelijke redenen voor de toedracht van de zelfmoorden en een afsluiting die niet in Hollywoodstijl is.

Faye Kellerman laat hiermee zien dat ze haar eigen geluid heeft ontwikkeld binnen het genre. Ze kan op deze manier nog wel even doorgaan met haar Decker & Lazarus serie. In Amerika heeft ze dat al gedaan. Daar liggen ze al drie boeken op ons voor.