Japan door een buitenstaander
The lights of the city are so pretty
Yokohama, Blue Light Yokohama
Gedurende het hele boek blijven flarden van dit nummer door het hoofd van Iwata spelen. Iwata is inspecteur. Na de zelfmoord van inspecteur Akashi wordt Iwata toegevoegd aan het politieteam in Tokio en krijgt hij gelijk de zaak toegeschoven waar Akashi mee bezig was. Een Koreaanse familie is op gruwelijke wijze vermoord, waarna bij de vader het hart is verwijderd. Op het plafond werd een zwarte zon getekend. Iwata krijgt Sakai toegewezen om helderheid in deze zaak te brengen.
Blue Light Yokohama is het debuut van de Brits-Spaanse Nicolás Obregón, wiens reizen hem o.a. in Japan brachten. Het idee voor dit boek viel hem in terwijl hij onderweg was van Hiroshima naar Kyoto. Het boek kenmerkt zich door mooi taalgebruik en originele vergelijkingen.
Op zijn site noemt Obregón een aantal auteurs door wie hij beïnvloed is, waaronder een paar Japanse. Het is echter de vraag of dit, samen met zijn reiservaringen, voldoende is om als buitenstaander over een andere cultuur te schrijven. Natuurlijk is zijn liefde voor het land merkbaar en zijn er Japanse elementen in het boek verwerkt, zoals een buiging hier en daar, maar het verhaal had zich net zo gemakkelijk overal in de (westerse) wereld kunnen afspelen.
Obregón doet niet veel aan karaktertekening. Van de meeste personages komt de lezer niets te weten. Ook van de persoon Iwata wordt mondjesmaat iets toegelicht. Tussen de hoofdstukken door wordt er verteld over zijn jeugd in een weeshuis en de band die hij heeft met de vrouw Cleo. En daarbij laat Obregón nog het één en ander aan de lezer over om zelf in te vullen. Was wat zijn jeugdvriend Kei bijvoorbeeld overkwam reden voor Iwata om bij de politie te gaan?
Als inspecteur bijt Iwata zich vast in alles wat maar beetje op een aanwijzing lijkt. Af en toe slaat hij daarbij een paar zeer vergezochte paden in, maar Obregón heeft die nodig om Iwata op het juiste spoor van de plot te houden. Die kunstmatigheid steekt ook de kop op als op het eind een enorme ingreep nodig is om te zorgen dat de dader niet al te snel wordt opgepakt.
Qua plot kan er nog wat bijgeschaafd worden, maar verder laat Obregón zien dat hij over meer dan voldoende talent beschikt om op een onderhoudende manier een verhaal te vertellen. Hij is ondertussen bezig aan een vervolg op Blue Light Yokohama. En gelukkig maar. Dit is een auteur om in de gaten te houden.
Reageer op deze recensie