Hebban recensie
Volwassener geworden avonturenroman
Dag des oordeels is het zesde boek van Rollins over Sigma, de geheime groep binnen de geheime veiligheidsdiensten. De fans van Rollins zullen weer allerlei personages uit de vorige boeken voorbij zien komen; niet alleen de leden van Sigma, maar bijvoorbeeld ook Vigor Verona uit Rome en de dubbelspionne Seichan. En als vanouds blijkt de tegenstander van Sigma het mysterieuze Gilde te zijn.
Onderwerpen van Dag des oordeels zijn de overbevolking en genetisch gemodificeerd voedsel. In de middeleeuwen stierven in Engeland mensen aan honger, terwijl hun maag gevuld was. De oplossing van dit raadsel wordt honderden jaren later gebruikt door mensen die hun eigen methode hebben om de overbevolking op te lossen. Aan Sigma de taak om deze mensen te stoppen voor ze hun snode plannen kunnen doorvoeren.
Ik ben jaren geleden na zijn eerste boek gestopt met het lezen van Rollins vanwege zijn kinderachtige taalgebruik (Zouden ze nog op tijd zijn?). Nu ik zijn zesde boek gelezen heb, ben ik tot de conclusie gekomen dat Rollins daarin volwassener is geworden. Dag des oordeels heeft niet veel meer om het lijf dan een doorsnee avonturenroman, maar binnen dat genre is het goed uitgewerkt. De leden van Sigma ondergaan continu (tezamen of los van elkaar) allerlei aanslagen op hun leven. Rollins doet zijn best om daarbij markante plaatsen als achtergrond te gebruiken, zoals het Colosseum of de wereldzaadbank op Spitsbergen. De nadruk ligt in Dag des oordeels op de spanning en op de wetenschappelijke / geschiedkundige onderbouwing van allerlei feiten die genoemd worden. Om nog wat humor in het verhaal te brengen heeft Rollins het personage Kowalski verzonnen die geregeld relativerende opmerkingen maakt. Wat mij betreft heeft hij daarmee de plank misgeslagen want leuk vond ik het niet.
Maar dat is slechts één minpuntje in een verder prima avonturenroman. De personages blijven oppervlakkig zoals dat hoort in zon boek. Er wordt dan ook geen drama van gemaakt als iemand van hen vergiftigd wordt met een gif dat pas over drie dagen gaat werken, om op die manier de medewerking te forceren. Welnee, men gaat juist harder te werk om de eisen van de gifmenger in te willigen.
Rollins eindigt het boek met een paar ware feiten die hij voor zijn boek gebruikt heeft. Dat maakt het lezen van Dag des oordeels alleen maar interessanter.
Onderwerpen van Dag des oordeels zijn de overbevolking en genetisch gemodificeerd voedsel. In de middeleeuwen stierven in Engeland mensen aan honger, terwijl hun maag gevuld was. De oplossing van dit raadsel wordt honderden jaren later gebruikt door mensen die hun eigen methode hebben om de overbevolking op te lossen. Aan Sigma de taak om deze mensen te stoppen voor ze hun snode plannen kunnen doorvoeren.
Ik ben jaren geleden na zijn eerste boek gestopt met het lezen van Rollins vanwege zijn kinderachtige taalgebruik (Zouden ze nog op tijd zijn?). Nu ik zijn zesde boek gelezen heb, ben ik tot de conclusie gekomen dat Rollins daarin volwassener is geworden. Dag des oordeels heeft niet veel meer om het lijf dan een doorsnee avonturenroman, maar binnen dat genre is het goed uitgewerkt. De leden van Sigma ondergaan continu (tezamen of los van elkaar) allerlei aanslagen op hun leven. Rollins doet zijn best om daarbij markante plaatsen als achtergrond te gebruiken, zoals het Colosseum of de wereldzaadbank op Spitsbergen. De nadruk ligt in Dag des oordeels op de spanning en op de wetenschappelijke / geschiedkundige onderbouwing van allerlei feiten die genoemd worden. Om nog wat humor in het verhaal te brengen heeft Rollins het personage Kowalski verzonnen die geregeld relativerende opmerkingen maakt. Wat mij betreft heeft hij daarmee de plank misgeslagen want leuk vond ik het niet.
Maar dat is slechts één minpuntje in een verder prima avonturenroman. De personages blijven oppervlakkig zoals dat hoort in zon boek. Er wordt dan ook geen drama van gemaakt als iemand van hen vergiftigd wordt met een gif dat pas over drie dagen gaat werken, om op die manier de medewerking te forceren. Welnee, men gaat juist harder te werk om de eisen van de gifmenger in te willigen.
Rollins eindigt het boek met een paar ware feiten die hij voor zijn boek gebruikt heeft. Dat maakt het lezen van Dag des oordeels alleen maar interessanter.
1
Reageer op deze recensie