Hebban recensie
Een echte Charlie Parker
John Connolly is voornamelijk bekend van de boeken die hij over privédetective Charlie Parker schrijft. In zijn voorlaatste boek, De maaiers, ging de aandacht voor een keertje uit naar twee vrienden van Parker: Angel en Louis. In De geliefden speelt Parker zelf weer de hoofdrol.
Het boek is het vervolg op de vraag die de Verzamelaar aan het eind van De rustelozen aan Parker stelde: Hoe denk jij een kind van je ouders te zijn geweest als je bloedgroep laat zien dat dat niet kan?
Parker is zijn vergunning als privédetective kwijtgeraakt en werkt nu als manager in een bar, wat betekent dat hij vooral veel bardiensten draait. Hij is nog steeds geïntrigeerd door de vraag van de Verzamelaar en besluit om op onderzoek uit te gaan. Toen Parker zestien jaar was, heeft zijn vader, die politieagent was, een jongen en een meisje van bijna dezelfde leeftijd doodgeschoten zonder daar een afdoende verklaring voor te hebben. Diezelfde avond nog pleegde zijn vader zelfmoord. Zesentwintig jaar later gaat Parker zich bezighouden met wat er die avond is gebeurd en wie nu daadwerkelijk zijn ouders zijn. Om meer informatie te verkrijgen, bezoekt Charlie oud-collegas van zijn vader. Zijn onderzoek trekt de aandacht van anderen, ook van degenen die Parker liever dood dan levend zien.
En alsof dat nog niet genoeg is, wordt Parker ook nog lastiggevallen door een journalist die heeft besloten dat er een interessant boek te schrijven is over alles wat Parker ooit is overkomen.
De geliefden verwijst regelmatig terug naar vorige boeken. De Connolly-fans zullen er van genieten om namen uit eerdere delen voorbij te zien komen. Dat de ziel van Parker een vreemde afkomst heeft, werd al duidelijk in De zwarte engel en in De geliefden wordt daar een vervolg aan gegeven. Net zoals in de voorgaande Parkers geeft Connolly de geesten en meer van dat soort bovennatuurlijke verschijnselen weer volop de ruimte.
De geliefden is in de bekende Connolly-stijl geschreven: duister, en soms met de nodige humor. De actie is weer volop aanwezig, alhoewel deze iets lichter van toon is dan in de eerste boeken van Connolly. Daarentegen wordt de relatie tussen Parker en de personen in zijn omgeving wel iets meer uitgediept.
Genieten voor de fans dus. In oktober 2009 verscheen er weer een tussendoortje van Connolly: The Gates, een jeugdboek waarbij John Connolly Terry Pratchett imiteert en die waarschijnlijk niet in vertaling zal uitkomen. En Connolly is bezig met de volgende Charlie Parker: The Whisperers.
Het boek is het vervolg op de vraag die de Verzamelaar aan het eind van De rustelozen aan Parker stelde: Hoe denk jij een kind van je ouders te zijn geweest als je bloedgroep laat zien dat dat niet kan?
Parker is zijn vergunning als privédetective kwijtgeraakt en werkt nu als manager in een bar, wat betekent dat hij vooral veel bardiensten draait. Hij is nog steeds geïntrigeerd door de vraag van de Verzamelaar en besluit om op onderzoek uit te gaan. Toen Parker zestien jaar was, heeft zijn vader, die politieagent was, een jongen en een meisje van bijna dezelfde leeftijd doodgeschoten zonder daar een afdoende verklaring voor te hebben. Diezelfde avond nog pleegde zijn vader zelfmoord. Zesentwintig jaar later gaat Parker zich bezighouden met wat er die avond is gebeurd en wie nu daadwerkelijk zijn ouders zijn. Om meer informatie te verkrijgen, bezoekt Charlie oud-collegas van zijn vader. Zijn onderzoek trekt de aandacht van anderen, ook van degenen die Parker liever dood dan levend zien.
En alsof dat nog niet genoeg is, wordt Parker ook nog lastiggevallen door een journalist die heeft besloten dat er een interessant boek te schrijven is over alles wat Parker ooit is overkomen.
De geliefden verwijst regelmatig terug naar vorige boeken. De Connolly-fans zullen er van genieten om namen uit eerdere delen voorbij te zien komen. Dat de ziel van Parker een vreemde afkomst heeft, werd al duidelijk in De zwarte engel en in De geliefden wordt daar een vervolg aan gegeven. Net zoals in de voorgaande Parkers geeft Connolly de geesten en meer van dat soort bovennatuurlijke verschijnselen weer volop de ruimte.
De geliefden is in de bekende Connolly-stijl geschreven: duister, en soms met de nodige humor. De actie is weer volop aanwezig, alhoewel deze iets lichter van toon is dan in de eerste boeken van Connolly. Daarentegen wordt de relatie tussen Parker en de personen in zijn omgeving wel iets meer uitgediept.
Genieten voor de fans dus. In oktober 2009 verscheen er weer een tussendoortje van Connolly: The Gates, een jeugdboek waarbij John Connolly Terry Pratchett imiteert en die waarschijnlijk niet in vertaling zal uitkomen. En Connolly is bezig met de volgende Charlie Parker: The Whisperers.
1
Reageer op deze recensie