Pitt rust nog niet op zijn lauweren

Na Zwarte Wind leek het erop dat Dirk Pitt klaar was met zijn avonturen: hij trouwde en werd hoofd van Numa. Zijn kinderen bleken al even avontuurlijk als hijzelf is, dus zou het logisch zijn als in het volgende boek de nadruk meer op hun belevenissen zou liggen, terwijl Pitt na zijn leven lang de wereld keer op keer te hebben gered het eindelijk eens wat rustiger aan zou doen. Dat is echter niet het geval. De schat van Kahn is weer een ouderwets Pitt & Giordino-avontuur, dit keer in Mongolië.
Doet het verhaal er nog toe? Een nazaat van de Mongoolse veroveraar Djengis Kahn heeft het verborgen graf van zijn voorouder gevonden en door de verkoop van allerlei artefacten heeft hij onderzoek naar olie in Mongolië kunnen bekostigen. Na de vondst van een immense partij olie, richt hij schade aan aan allerlei andere oliedistributieplaatsen zodat de wereld vanzelf bij hem terecht komt.
Anders dan in Zwarte Wind ligt de nadruk dit keer bij Pitt en Giordino. Pas na 3/5e van het boek doen ook zijn kinderen hun opwachting, al is hun bijdrage dit keer niet zo groot. Wie weet, misschien dat ze in het volgende boek een grotere en meer zelfstandige rol krijgen.
Verder moet je over Cussler niet zeuren; gewoon heerlijk om te lezen, meer niet.