Hebban recensie
Gedegen rechtbankthriller
De schuldvraag verscheen in 1993 voor het eerst in vertaling en in de jaren erna werd het boek een paar keer herdrukt. Het boek verschijnt nu in een druk van uitgeverij UMCO. Denk niet dat UMCO alleen oude titels uitgeeft. Volgend jaar mei verschijnt van Patterson bij UMCO het boek Verbannen, een vertaling van het dit jaar verschenen Exile. Maar dit terzijde.
De schuldvraag leunt zwaar op de voorganger uit 1979: De zaak Lasko. We maken weer kennis met de advocaat Christopher Paget. Na de geruchtmakende zaak Lasko met verstrekkende politieke gevolgen is hij low-profile in de advocatuur gaan werken. Dat verandert als Mary Carelli, zijn vriendin van destijds en moeder van hun zoon Carlo, hem vraagt haar te verdedigen in een moordzaak op een beroemde schrijver. Van meet af aan is duidelijk dat zij de schrijver heeft vermoord, maar waar deze zaak om draait is of ze daartoe legitieme redenen had. Ze beweert dat hij een poging deed haar te verkrachten en dat ze uit noodweer reageerde. Het forensisch bewijsmateriaal onderbouwt deze bewering niet. Gaandeweg het proces dreigen allerlei duistere geheimen uit het verleden de kop op te steken.
De schuldvraag kan los van De zaak Lasko gelezen worden. Het is in ieder geval niet nodig om De zaak Lasko ná De schuldvraag te lezen, omdat allerlei plotwendingen al verraden worden in De schuldvraag. Het boek heeft de kenmerken van Patterson: een plot dat staat als een huis en een rechtszaak die minutieus gevolgd wordt maar geen moment verveelt, wat resulteert in een boek van bovengemiddelde omvang. Tegelijkertijd is het te merken dat dit nog één van de eerste boeken van Patterson is. Zijn vermogen om beide zijden van een (ethische) zaak te belichten zonder een oordeel te vellen komt nog niet in dit boek voor.
Het aardige van de boeken van Patterson is dat personages die in het ene boek een bijrol hebben, in zijn andere boeken de hoofdrol kunnen krijgen. Zo maken we in De schuldvraag kennis met de rechter Caroline Masters die in de latere boeken nog een belangrijke rol gaat spelen.
Tegenvaller in dit boek is dat na de goede uitwerking van de rechtszaak het einde nogal plompverloren uit de lucht komt vallen. Wat dat betreft is het talent van Patterson in de boeken die volgden gegroeid.
De schuldvraag leunt zwaar op de voorganger uit 1979: De zaak Lasko. We maken weer kennis met de advocaat Christopher Paget. Na de geruchtmakende zaak Lasko met verstrekkende politieke gevolgen is hij low-profile in de advocatuur gaan werken. Dat verandert als Mary Carelli, zijn vriendin van destijds en moeder van hun zoon Carlo, hem vraagt haar te verdedigen in een moordzaak op een beroemde schrijver. Van meet af aan is duidelijk dat zij de schrijver heeft vermoord, maar waar deze zaak om draait is of ze daartoe legitieme redenen had. Ze beweert dat hij een poging deed haar te verkrachten en dat ze uit noodweer reageerde. Het forensisch bewijsmateriaal onderbouwt deze bewering niet. Gaandeweg het proces dreigen allerlei duistere geheimen uit het verleden de kop op te steken.
De schuldvraag kan los van De zaak Lasko gelezen worden. Het is in ieder geval niet nodig om De zaak Lasko ná De schuldvraag te lezen, omdat allerlei plotwendingen al verraden worden in De schuldvraag. Het boek heeft de kenmerken van Patterson: een plot dat staat als een huis en een rechtszaak die minutieus gevolgd wordt maar geen moment verveelt, wat resulteert in een boek van bovengemiddelde omvang. Tegelijkertijd is het te merken dat dit nog één van de eerste boeken van Patterson is. Zijn vermogen om beide zijden van een (ethische) zaak te belichten zonder een oordeel te vellen komt nog niet in dit boek voor.
Het aardige van de boeken van Patterson is dat personages die in het ene boek een bijrol hebben, in zijn andere boeken de hoofdrol kunnen krijgen. Zo maken we in De schuldvraag kennis met de rechter Caroline Masters die in de latere boeken nog een belangrijke rol gaat spelen.
Tegenvaller in dit boek is dat na de goede uitwerking van de rechtszaak het einde nogal plompverloren uit de lucht komt vallen. Wat dat betreft is het talent van Patterson in de boeken die volgden gegroeid.
1
Reageer op deze recensie
