Veelbelovend begin wordt niet voortgezet

Op 57-jarige leeftijd kijkt Jonah Kirk terug op zijn leven. Zijn verhaal begint als hij acht jaar oud is en hij voor het eerst de vreemde vrouw ontmoet die veel in zijn leven zal veranderen. De vrouw is de personificatie van de stad waarin Kirk leeft en ze is begaan met alles wat daar gebeurt. Zij geeft hem de aanzet om te gaan pianospelen en zij is ook degene die hem via dromen waarschuwt voor de duistere personen die op zijn pad zullen komen. Maar ondanks die waarschuwing kan Jonah de rampspoed niet voorkomen die het lot voor hem in petto heeft.

Bestsellerauteur Dean Koontz heeft al een omvangrijk oeuvre op zijn naam staan. Een vaak terugkomend gegeven in zijn boeken is een personage dat in staat is om op een ander niveau naar de wereld om zich heen te kijken en daarbij ook waarnemingen van gene zijde doet. Dit geldt ook voor Jonah in De stad.

De eerste honderd pagina’s van De stad  nemen de lezer gelijk in beslag. Koontz weet de verwachtingen op te bouwen als hij Jonah laat vertellen over zijn leven. Jonahs vader liet zijn gezin in de steek en terwijl zijn moeder vaak aan het werk is, maakt Jonah kennis met de vreemde buren in hun flat. De verhaallijnen die Koontz in het begin uitzet, beloven een geweldige ontknoping.

Na de eerste honderd pagina’s zakt het verhaal echter in. Het lijkt alsof Koontz het verhaal een hele poos heeft weggestopt en er daarna verder mee is gegaan, terwijl hij niet meer wist wat er in het voorgaande stond. Koontz vertraagt het verhaal en begint uit te weiden over details die geen functie in het verhaal hebben. Van een thriller verandert De stad opeens in een roman waarbij de spanning op een lager pitje is gezet. De verhaallijnen en verwachtingen die Koontz had uitgezet, worden niet ingelost. Om maar eens een voorbeeld te noemen: het visioen dat Jonah in het begin over Fiona heeft, komt nergens terug.

Pas op het eind gaat Koontz weer even knallen, maar ook deze uitspatting lijkt niet goed aan te sluiten op al het voorgaande, en dat komt voornamelijk doordat Koontz de lezer zo weinig over de slechteriken heeft verteld. Ook dat is een handelsmerk van Koontz: weinig tot geen uitleg geven over wat er gebeurt.

Een nieuwe Koontz zal uiteraard op naam goed verkocht worden. Toch had De stad  beter redigeerwerk verdiend, zodat het een boek was geworden waarin de onderdelen meer op elkaar hadden aangesloten en verhaallijnen mooier waren uitgewerkt.