Hebban recensie
Roddel en achterklap
Charles Lewinsky brak internationaal door met Het lot van de familie Meijer, ook in Nederland. Bij dergelijke successen hebben uitgeverijen er een handje van om ook eerder materiaal van de auteur uit te geven. De verborgen geschiedenis van Courtillon verscheen al in 2000 en komt nu voor het eerst in vertaling uit. Soms blijkt uit dat eerdere werk dat de auteur nog veel te leren had, maar in het geval van Lewinsky kun je stellen dat hij in 2000 het schrijven al onder de knie had.
De verborgen geschiedenis van Courtillon wordt in briefvorm verteld door een Duitser die zich richt tot zijn geliefde. Hij woont sinds een jaar in het kleine Franse dorpje Courtillon en omdat hij daar geen betere onderwerpen kan bedenken, schrijft hij haar over de gebeurtenissen en de mensen in het dorp. En wie denkt dat er in zon gat niets gebeurt, vergist zich. De oude dorpsbewoners dragen geheimen van lang geleden bij zich en als deze zich vermengen met hedendaagse duistere gebeurtenissen, heeft dat heftige reacties tot gevolg.
De Duitser is een buitenstaander in Courtillon en is als geen ander geschikt om de lezer kennis te laten maken met de verschillende dorpsbewoners. Het is een mooie verzameling: de oude rechter en zijn vrouw, de invalide vrouw die elke dag in haar portiek de roddels volgt, de behulpzame vrouw van de politieagent om er maar een paar te noemen. De Duitser dompelt zich verkneukelend onder in de dorpsroddels en - geheimen.
Lewinsky heeft een goede beschrijving gemaakt van een kleine leefomgeving waarin iedereen elkaar en elkaars geheimen kent. Bij elke gebeurtenis stromen de dorpsgenoten samen om ergens getuige van te kunnen zijn. De roddel wordt bij wijze van spreken al doorverteld voor er iets gebeurd is.
Lewinsky gebruikt prachtige taal om dit over te brengen: Hoe minder feiten, hoe onderhoudender de verhalen zijn. Het dorp had dagenlang zijn hart kunnen ophalen aan de verschillende mogelijkheden, zoals je aan het buffet de ene specialiteit na de andere proeft, vergelijkt, nog eens toetast. Maar voordat men ook maar kon beginnen ten volle van de geruchten te genieten, werd de volgende gang al geserveerd.
De geheimen blijven niet beperkt tot het dorp. Van het begin af aan is het duidelijk dat de Duitser ook iets te verbergen heeft. Wie is die geliefde tot wie hij zich richt? Waarom heeft hij zich begraven in dat dorp? Terloopse opmerkingen van de Duitser brengen meer helderheid.
In een interview zegt Lewinsky dat De verborgen geschiedenis van Courtillon bedoeld was als dorpsgeschiedenis en niet als misdaadroman, welk etiket het later kreeg. Het etiket doet er niet zo veel toe. De verborgen geschiedenis is een prachtige beschrijving van een kleine gemeenschap. Terecht dat dit boek na zoveel jaar alsnog in vertaling uitkomt.
De verborgen geschiedenis van Courtillon wordt in briefvorm verteld door een Duitser die zich richt tot zijn geliefde. Hij woont sinds een jaar in het kleine Franse dorpje Courtillon en omdat hij daar geen betere onderwerpen kan bedenken, schrijft hij haar over de gebeurtenissen en de mensen in het dorp. En wie denkt dat er in zon gat niets gebeurt, vergist zich. De oude dorpsbewoners dragen geheimen van lang geleden bij zich en als deze zich vermengen met hedendaagse duistere gebeurtenissen, heeft dat heftige reacties tot gevolg.
De Duitser is een buitenstaander in Courtillon en is als geen ander geschikt om de lezer kennis te laten maken met de verschillende dorpsbewoners. Het is een mooie verzameling: de oude rechter en zijn vrouw, de invalide vrouw die elke dag in haar portiek de roddels volgt, de behulpzame vrouw van de politieagent om er maar een paar te noemen. De Duitser dompelt zich verkneukelend onder in de dorpsroddels en - geheimen.
Lewinsky heeft een goede beschrijving gemaakt van een kleine leefomgeving waarin iedereen elkaar en elkaars geheimen kent. Bij elke gebeurtenis stromen de dorpsgenoten samen om ergens getuige van te kunnen zijn. De roddel wordt bij wijze van spreken al doorverteld voor er iets gebeurd is.
Lewinsky gebruikt prachtige taal om dit over te brengen: Hoe minder feiten, hoe onderhoudender de verhalen zijn. Het dorp had dagenlang zijn hart kunnen ophalen aan de verschillende mogelijkheden, zoals je aan het buffet de ene specialiteit na de andere proeft, vergelijkt, nog eens toetast. Maar voordat men ook maar kon beginnen ten volle van de geruchten te genieten, werd de volgende gang al geserveerd.
De geheimen blijven niet beperkt tot het dorp. Van het begin af aan is het duidelijk dat de Duitser ook iets te verbergen heeft. Wie is die geliefde tot wie hij zich richt? Waarom heeft hij zich begraven in dat dorp? Terloopse opmerkingen van de Duitser brengen meer helderheid.
In een interview zegt Lewinsky dat De verborgen geschiedenis van Courtillon bedoeld was als dorpsgeschiedenis en niet als misdaadroman, welk etiket het later kreeg. Het etiket doet er niet zo veel toe. De verborgen geschiedenis is een prachtige beschrijving van een kleine gemeenschap. Terecht dat dit boek na zoveel jaar alsnog in vertaling uitkomt.
1
Reageer op deze recensie