Alles in het teken van effectbejag

Simon is een tienjarige, terminale jongen die op zijn verjaardag een erg vreemd cadeau krijgt. Hij ondergaat een regressiesessie. Als hij weer bijkomt, is hij ervan overtuigd dat hij in een vorig leven een moordenaar was en kan zelfs de vindplaats van enkele lijken noemen. Advocaat Robert Stern komt in contact met Simon en ontdekt dat er inderdaad lijken liggen op de vindplaatsen die hij noemt. De zaak wordt nog vreemder als Stern een dvd ontvangt waarop beelden van zijn zoontje staan die jaren geleden twee dagen na de geboorte is overleden.
Fitzek heeft voor een beginnend auteur hoge ogen gegooid met De therapie en met De gijzeling en mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen wat betreft zijn derde boek. Helaas valt De wreker op behoorlijk wat fronten tegen. Het heeft er alle schijn van dat Fitzek alles wilde opofferen om het effectbejag te kunnen behouden. Net zoals in De therapie gebeuren er in De wreker allerlei ogenschijnlijk onverklaarbare zaken, die pas in het laatste gedeelte een uitleg krijgen. Alleen is er in het geval van De wreker geen bevredigende uitleg. De plot, zoals Fitzek in het laatste gedeelte bij monde van één van de personages al toegeeft, heeft een groot toeval nodig. Verder komen er een paar plotwendingen voor die zo gekunsteld zijn dat ze ergernis oproepen in plaats van een gevoel van dat-ik-dat-als-lezer-niet-doorhad.
Het is ook jammer dat Fitzek in De wreker een ander beeld van regressie geeft, dan degenen zullen hebben die met dit fenomeen bekend zijn. Bij regressie is geen sprake van hypnose. Degene die een regressie ondergaat is zich nog volledig bewust van alles wat er gebeurt. In dat kader geeft Fitzek geen acceptabele verklaring voor de herinneringen die Simon heeft na de regressie en ook niet voor de toekomstvoorspellingen die hij na afloop kan doen.
Na zijn voorgaande twee boeken was De wreker om deze redenen een teleurstelling voor mij. Degenen die klakkeloos alles aannemen, zullen genieten van een spannend verhaal, maar de kritische lezer zal zich ergeren aan een aantal details. Maar het weerhoudt me niet om me te gaan verheugen op de twee titels die Fitzek nog op stapel heeft staan.