Gemis aan een gestructureerde plot
Robin Cook heeft er in Doodsakte een uitleg van vele pagina's voor nodig, maar waar het boek op neerkomt is dit: in een medisch laboratorium slaagt men erin om uit stamcellen complete organen te kweken. Dit zal een behoorlijke impact hebben op het gebied van orgaantransplantatie en de gemiddelde levensverwachting van de mens. Een paar zakenmannen zijn een louche zaak begonnen waarbij ze voor een habbekrats levensverzekeringen opkopen van arme mensen. Als mensen langer gaan leven, dan gaat dat ten koste van hun winst, dus actie is geboden.
Medische onderzoekers Laurie Montgomery en Jack Stapleton zijn de vaste hoofdrolspelers van Cook, maar in Doodsakte hebben ze maar een beperkte bijrol. De hoofdrol is weggelegd voor Pia Grazdani, een briljante vierdejaars geneeskundestudente. Ze krijgt de kans om samen te werken met de al even briljante doctor Rothman die, net als Pia, aan het syndroom van Asperger lijdt. Cook neemt nogal de tijd om de samenwerking van Pia en Rothman neer te zetten. Daarbij weidt hij soms uit in details die verder helemaal niet meer ter zake doen in het boek, zoals de afbetaling van de studieschuld van Pia.
Dat uitweiden in onnodige details komt ook terug in de rest van het boek. Het wordt tijdens het lezen niet duidelijk welke kant Cook op wil met het verhaal. Diverse keren worden verhaallijnen gestart of wordt er ingegaan op details die verder geen vervolg meer krijgen. Zo vertelt Cook bijvoorbeeld over een doodzieke oma van een geneeskundestudent die ook het slachtoffer wordt van een levensverzekeringenopkoper. Nadat hij het over haar heeft gehad, horen we niets meer over haar. Of neem de monteur die een maand lang in het plafond van het laboratorium aan het werk is, maar verder niets bijdraagt aan het verhaal.
Een en ander gaat ten koste van het thrillerelement. Pas na 150 pagina's komen de criminelen aan bod, en als die besluiten actie te ondernemen komt er wat spanning in het verhaal.
Tegen het einde van het boek gooit Cook het helemaal over een andere boeg. De belangrijkste verhaallijn wordt abrupt afgebroken en Cook zoekt een afronding van het verhaal in de Albanese achtergrond van Pia. Allerlei nieuwe feiten en personen komen opeens boven water. De personages wordt geen moment rust meer gegund om te verwerken wat ze allemaal voorgeschoteld krijgen, als ze maar meewerken aan het einde.
Dat einde laat de lezer ontevreden en met veel vraagtekens achter. Doodsakte zou meer gediend zijn geweest met een gestructureerde plot.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Terwisscha
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
