Hebban recensie
Verbazingwekkende aanbevelingen
Frank Temple III is een 25-jarige knul wiens vader, een huurmoordenaar, zeven jaar geleden zelfmoord heeft gepleegd toen hij opgepakt dreigde te worden. Hij is ervan overtuigd dat een zekere Devin zijn vader verraden heeft. Frank heeft gezworen om Devin te zullen vermoorden als hij hem ooit nog eens tegenkomt.
Op een dag krijgt Frank een telefoontje dat Devin op weg is naar een vroegere hut van zijn vader. Frank gaat ook op pad, maar bereikt zijn einddoel niet omdat een auto-ongeluk hem bij een naburige garage doet belanden. Deze garage wordt tijdelijk geleid door de jonge Nora omdat haar vader vanwege een beroerte in een verpleeghuis zit. Door het auto-ongeluk van Frank raken hij en Nora betrokken bij allerlei onfrisse zaken en moeten ze nog hun best doen om ongeschonden uit het avontuur te komen.
Erfenis heeft niet de minste aanbevelingen. Michael Connelly noemt Koryta één van de besten van de besten en in de Detective & Thrillergids van Vrij Nederland krijgt het boek vijf sterren. Deze aanbevelingen zijn mij een raadsel.
Erfenis blijft op elk gebied onder het gemiddelde. Koryta hanteert een nogal populaire en ongedwongen schrijfstijl. Dat zou op zich geen probleem zijn, maar als hij op die manier de geregeld naïeve gedachten van zijn bordpapieren personages weergeeft, begint Erfenis wel erg veel op een jeugdboek te lijken.
Dit zorgt er ook voor dat spanning ver te zoeken is in Erfenis. De gebeurtenissen spelen zich af in de garage van Nora, nabij de hut van Franks vader en het verpleeghuis waar Nora's vader verzorgd wordt. De touwtjes waarmee Koryta zijn personages als houterige marionetten van situatie naar situatie brengt zijn bijna zichtbaar. En dat Frank en Nora als jonge mensen zonder partner zich gelijk tot elkaar aangetrokken voelen ziet iedereen aankomen.
Ook de plot is niet om over naar huis te schrijven. Om niets van het verhaal te verraden zal ik geen voorbeelden noemen, maar bepaalde plotwendingen zijn zo onovertuigend dat ze beginnen te wringen.
Het enige lichtpuntje van Erfenis vond ik de reden die op het eind wordt genoemd die de aanzet is geweest tot deze heel reeks van gebeurtenissen. Maar één zo'n lichtpuntje is onvoldoende om een heel boek aan op te hangen.
Vijf sterren bij Vrij Nederland, twee sterren bij Crimezone. De keus is aan de lezer.
Op een dag krijgt Frank een telefoontje dat Devin op weg is naar een vroegere hut van zijn vader. Frank gaat ook op pad, maar bereikt zijn einddoel niet omdat een auto-ongeluk hem bij een naburige garage doet belanden. Deze garage wordt tijdelijk geleid door de jonge Nora omdat haar vader vanwege een beroerte in een verpleeghuis zit. Door het auto-ongeluk van Frank raken hij en Nora betrokken bij allerlei onfrisse zaken en moeten ze nog hun best doen om ongeschonden uit het avontuur te komen.
Erfenis heeft niet de minste aanbevelingen. Michael Connelly noemt Koryta één van de besten van de besten en in de Detective & Thrillergids van Vrij Nederland krijgt het boek vijf sterren. Deze aanbevelingen zijn mij een raadsel.
Erfenis blijft op elk gebied onder het gemiddelde. Koryta hanteert een nogal populaire en ongedwongen schrijfstijl. Dat zou op zich geen probleem zijn, maar als hij op die manier de geregeld naïeve gedachten van zijn bordpapieren personages weergeeft, begint Erfenis wel erg veel op een jeugdboek te lijken.
Dit zorgt er ook voor dat spanning ver te zoeken is in Erfenis. De gebeurtenissen spelen zich af in de garage van Nora, nabij de hut van Franks vader en het verpleeghuis waar Nora's vader verzorgd wordt. De touwtjes waarmee Koryta zijn personages als houterige marionetten van situatie naar situatie brengt zijn bijna zichtbaar. En dat Frank en Nora als jonge mensen zonder partner zich gelijk tot elkaar aangetrokken voelen ziet iedereen aankomen.
Ook de plot is niet om over naar huis te schrijven. Om niets van het verhaal te verraden zal ik geen voorbeelden noemen, maar bepaalde plotwendingen zijn zo onovertuigend dat ze beginnen te wringen.
Het enige lichtpuntje van Erfenis vond ik de reden die op het eind wordt genoemd die de aanzet is geweest tot deze heel reeks van gebeurtenissen. Maar één zo'n lichtpuntje is onvoldoende om een heel boek aan op te hangen.
Vijf sterren bij Vrij Nederland, twee sterren bij Crimezone. De keus is aan de lezer.
1
Reageer op deze recensie