Vol tenenkrommende onwaarschijnlijkheden
Na ruim tien boeken over 'Special Agent' Pendergast, is het Amerikaanse schrijfduo Preston & Child een serie begonnen met Gideon Crew in de hoofdrol. Gideons strijd is het tweede boek. Crew werkt als fysicus bij Tech Area in Los Alamos. In het vorige boek heeft hij van een geheime dienst te horen gekregen dat hij door een niet te genezen hersenaandoening nog één jaar te leven heeft. Crew werd door deze dienst gestrikt om een opdracht uit te voeren.
Zijn hulp wordt opnieuw gevraagd. Chalker, een collega van Crew, is doorgedraaid en heeft een gezin in gijzeling genomen. Crew is de man bij uitstek om met Chalker te onderhandelen. Nadat de gijzeling voorbij is, blijkt Chalker erg radioactief te zijn. Deze straling kan alleen veroorzaakt zijn doordat Chalker in de nabijheid van een atoombom is geweest, concludeert de geheime dienst. Tel daarbij op dat Chalker zich tot de islam heeft bekeerd en dan kom je op een mogelijke, terroristische aanslag met een atoombom op Amerikaanse bodem. Crew wordt gekoppeld aan 'Special Agent' Fordyce om dit te voorkomen.
Evenals het vorige boek barst Gideons strijd van de tenenkrommende onwaarschijnlijkheden. Zolang Crew maar als een doortastend en inventief mannetje wordt neergezet, vinden Preston & Child alles geoorloofd. Het is natuurlijk veel leuker om Crew op een omslachtige manier iemands privégegevens te laten ontfutselen, om zo via een omweg achter de inhoud van een mobieltje te komen, terwijl hij er ook rechtstreeks om had kunnen vragen. En een vrouw op een dramatische wijze tegen haar wil ontvoeren om haar te kunnen ondervragen is natuurlijk ook interessanter dan haar te ondervragen op de plaats waar ze was.
De onwaarschijnlijkheden beperken zich niet tot de actie maar breiden zich ook uit tot de plot. Zonder enige logica en met een grote dosis willekeur wordt een lijn gevolgd naar de booswicht, waarna Preston & Child de lezer met nog wat vreemde plotwendingen naar de climax leiden.
Gideons strijd is een avonturenroman pur sang, maar dan wel een waarbij het doel echt elk middel heiligt. De karaktertekening past zich daarbij aan. Crew maakt zich enkel aan het begin en aan het eind druk over zijn eigen gezondheid. De rest van de tijd is hij druk bezig Amerika te redden.
Het is verbazingwekkend dat de auteurs van de onderhoudende boeken over Pendergast ook verantwoordelijk zijn voor een gemakzuchtige serie als deze. Is er nog enige geruststelling in het feit dat Crew nog slechts één jaar te gaan heeft?
Reageer op deze recensie