Hebban recensie
Nieuwe held van Sandford
Je hebt van die schrijvers die je wel goed vindt, maar waarvan je om de een of andere reden maar een enkel boek hebt gelezen in plaats van het hele oeuvre. John Sandford is bij mij zon schrijver. Sandford is bekend om zijn Lucas Davenport-serie. In één van die boeken heeft hij het karakter Virgil Flowers geïntroduceerd, werkzaam bij het Bureau Misdaadbeschrijving. Het duister van de maan is het eerste boek waarin Flowers een hoofdrol heeft. Davenport heeft slechts een ondersteunende bijrol. Het lijkt erop dat Flowers de nieuwe held van Sandford gaat worden. In september is het tweede boek verschenen waarin hij de hoofdrol heeft.
Nadat een oude huisarts en zijn vrouw zijn neergeschoten in het stadje Bluestem en de plaatselijke sheriff zich geen raad weet met deze misdaad, wordt Flowers ingeschakeld. Bluestem is een stadje waar je, zoals Sandford zegt, als je autorijdt geen richting hoeft aan te geven omdat iedereen toch al weet waar je naartoe gaat. Op de dag dat Flowers arriveert, brandt de boerderij van de rijkste man van het stadje af, waarbij die man omkomt. Er zijn veel mensen in het stadje een hekel aan de oude man te hebben gekregen nadat hij hen in de jaren tachtig heeft belazerd. Al snel blijkt dat de brand raakvlakken heeft met de moord op de huisarts en zijn vrouw. Aan Flowers de taak om zich te verdiepen in de oude dorpsroddels en geheimen om zo de moordenaar te ontmaskeren. Flowers moet met hulp op afstand door Davenport heel wat uitzoeken voor hij een val voor de moordenaar kan opstellen.
Het duister van de maan richt zich voornamelijk op het detective-element: wie is er verantwoordelijk voor de misdaden die in Bluestem gepleegd worden? Sandford heeft daarvoor een onderhoudende kring van verdachten samengesteld. Onechte kinderen, een dementerende vrouw in een verzorgingstehuis, een redacteur die zich begraven heeft in het stadje, een verliefde sheriff...
Onderhoudend is nog de beste omschrijving voor dit boek. De personages, de plot, de dialogen, het is allemaal wel goed. Het laat alleen geen noemenswaardige indruk achter en daarom is het nog steeds geen aansporing voor mij om zijn andere boeken alsnog te gaan lezen.
Nadat een oude huisarts en zijn vrouw zijn neergeschoten in het stadje Bluestem en de plaatselijke sheriff zich geen raad weet met deze misdaad, wordt Flowers ingeschakeld. Bluestem is een stadje waar je, zoals Sandford zegt, als je autorijdt geen richting hoeft aan te geven omdat iedereen toch al weet waar je naartoe gaat. Op de dag dat Flowers arriveert, brandt de boerderij van de rijkste man van het stadje af, waarbij die man omkomt. Er zijn veel mensen in het stadje een hekel aan de oude man te hebben gekregen nadat hij hen in de jaren tachtig heeft belazerd. Al snel blijkt dat de brand raakvlakken heeft met de moord op de huisarts en zijn vrouw. Aan Flowers de taak om zich te verdiepen in de oude dorpsroddels en geheimen om zo de moordenaar te ontmaskeren. Flowers moet met hulp op afstand door Davenport heel wat uitzoeken voor hij een val voor de moordenaar kan opstellen.
Het duister van de maan richt zich voornamelijk op het detective-element: wie is er verantwoordelijk voor de misdaden die in Bluestem gepleegd worden? Sandford heeft daarvoor een onderhoudende kring van verdachten samengesteld. Onechte kinderen, een dementerende vrouw in een verzorgingstehuis, een redacteur die zich begraven heeft in het stadje, een verliefde sheriff...
Onderhoudend is nog de beste omschrijving voor dit boek. De personages, de plot, de dialogen, het is allemaal wel goed. Het laat alleen geen noemenswaardige indruk achter en daarom is het nog steeds geen aansporing voor mij om zijn andere boeken alsnog te gaan lezen.
1
Reageer op deze recensie