Fascinatie voor prehistorische monsters

Godzilla, King Kong, Jaws en de dinosaurussen uit Jurassic Park: monsters met een prehistorische achtergrond doen het goed bij het grote publiek. Toen er in 1995 een artikel in Time Magazine stond over een gigantische haaienkaak die bij de Marianentrog was gevonden, begon Steve Alten gelijk aan een boek over een megalodon: MEG. Na het verschijnen van het boek heeft hij nog ruim twintig jaar moeten wachten op de verfilming, maar in 2018 is het zover: dan mag ook het bioscooppubliek kennismaken met zijn creatie.  

De megalodon was een reuzenhaai van ruim twintig meter lang en het gevaarlijkste roofdier dat ooit geleefd heeft. In MEG: De oorsprong dat enkele jaren geleden als e-book verscheen en nu is opgenomen in het boek MEG zelf, heeft Alten een scène beschreven waarin de megalodon een Tyrannosaurus Rex aanvalt, een dinosaurus die volgens de kenners zelf zo ongeveer het gevaarlijkste roofdier was.  

Steve Alten moest natuurlijk een verklaring bedenken waarom dit prehistorische monster opeens in de huidige maatschappij zou opduiken. Godzilla ontwaakte bijvoorbeeld door een atoombom en de dinosaurussen uit Jurassic Park ontstonden door experimenten met gevonden DNA. De megalodon bevond zich al die tijd volgens Alten al bij de Marianentrog omdat het water daar warm was vanwege onderaardse vulkanen. De laag water daarboven was ijskoud en daarom ondoordringbaar voor de megalodon. Op een dag wordt er door duikers onderzoek gedaan naar de Marianentrog en dat eindigt rampzalig met wolken warm bloed dat voor de megalodon een fijne bescherming is tegen het koude water en daarmee de deur openzet naar onze wereldzeeën. Het monster is gearriveerd.  

Wat daarna volgt, is bekend uit de andere boeken en films over dit soort monsters. De megalodon maakt de nodige slachtoffers en de mensen doen hun uiterste best om het beest op te jagen en te doden. Tussendoor denken de mensen ook nog aan de toeristische mogelijkheden om dit uit te buiten, want prehistorische monsters spreken nu eenmaal tot de verbeelding. Alten is niet vernieuwend in MEG. De mensen zijn opgedeeld in goeden en kwaden en het zijn vooral de kwaden die het loodje leggen. De goeden ontsnappen meestal miraculeus en soms ook nog met een kwinkslag erbij, alsof Alten al bezig was het boek richting een film te schrijven. Zelf had hij er alle vertrouwen in, want na MEG schreef hij nog een aantal boeken over de reuzenhaai.  

De trailer laat zien dat de film zich maar losjes aan het boek heeft gehouden. Dat zal de kijker en lezer waarschijnlijk weinig interesseren. Het gaat erom dat er een paar uurtjes gegriezeld kan worden in de wetenschap dat dit gevaar ons nooit echt zal bedreigen.