Na 45 jaar voor het eerst in vertaling
Milaan, 1967. In een klaslokaal wordt het verkrachte en afschuwelijk toegetakelde lichaam van een schooljuf gevonden. Verdachten: een klas van 11 jongens aan wie ze die avond lesgaf. De jongens komen uit de onderkant van de maatschappij, met o.a. prostituees en alcoholisten als ouders en zelf hebben ze ook het nodige op hun kerfstok. Het ondervragen van de elf jongens leidt tot niets. Niemand heeft iets gezien en allemaal waren ze onschuldig aan de groepsverkrachting. Inspecteur Duca Lamberti heeft de moeilijke taak om de waarheid boven water te krijgen.
Vertaalster Els van der Pluijm richt zich aan het begin van het boek tot de lezer om iets over het verhaal uit te leggen. Moord op school speelt aan het eind van de jaren zestig, toen het nog niet gewoon was dat vrouwen een hoge positie hadden en homoseksualiteit als een afwijking en zelfs als fout werd gezien. Ze breekt een lans voor inspecteur Lamberti. Hij gaat vriendelijker om met vrouwen en homoseksuelen dan de gemiddelde man uit die tijd.
Auteur Vladimir Scerbanenko heeft in zijn leven tientallen boeken geschreven, van 1940 tot aan zijn dood in 1969, waaronder een aantal thrillers. Moord op school is het derde van de vier boeken over inspecteur Lamberti en de eerste die in vertaling verschijnt.
Moord op school heeft het kalme tempo van tientallen jaren geleden. In het begin lijkt het er nog op dat Scerbanenko net als in een Agatha Christie stuk voor stuk alle elf verdachten aan een verhoor gaat onderwerpen, maar na een stuk of drie wordt de rest overgeslagen. Gelukkig maar, al was het maar omdat elk verhoor dezelfde resultaten oplevert.
Is het nodig dat Nederland na zoveel jaar nog kennisneemt van inspecteur Lamberti? Wat mij betreft niet. Moord op school is geen slecht boek, maar het doet qua schrijfstijl enigszins gedateerd aan en is voornamelijk nog interessant als tijdsdocument. Inspecteur Lamberti is een voormalige arts die vanwege een euthanasie uit zijn functie is gezet en toen maar bij de politie is gaan werken. Hij is een eigenzinnige man die zijn eigen onorthodoxe methodes heeft om verdachten aan het praten te krijgen. Maar dat geldt ook voor diverse andere politiemannen uit het huidige thrilleraanbod, dus zo opzienbarend is dat niet.
De plot op zich is aardig bedacht, maar kan eerder gerekend worden tot dertien in een dozijn dan dat die zich kan meten met toppers uit de thrillergeschiedenis.
Moord op school past prima in de serie Serena Libri, een reeks met oorspronkelijk Italiaanse literatuur vanaf de jaren 50. Een grote doelgroep zal het boek waarschijnlijk niet bereiken.
Reageer op deze recensie