Lekker langzaam lezen

Tien jaar geleden werd het dorpje Elvet opgeschrikt door een moord: de vijftienjarige Abigail Mantel werd gewurgd in een greppel aangetroffen. De dader leek snel gevonden in de persoon van Jeanie Long, de vriendin van de vader van Abigail. Jeanie hield jarenlang vol dat ze onschuldig was, tot ze ten slotte nog maar één uitweg zag en zelfmoord pleegde. Vlak daarna meldt zich een getuige die kan bewijzen dat hij Jeanie destijds die dag in Londen heeft gezien en dat het dus onmogelijk voor haar is geweest om de moord te plegen.
Op dit punt in het verhaal begint Onschuldig. De dorpsbewoners van Elvet zijn opnieuw opgeschrikt, ditmaal door het nieuws dat Jeanie blijkbaar onschuldig was en daaruit voortvloeiend dat de dader zich mogelijk nog onder hen bevindt. De gezette inspecteur Vera Stanhope begeeft zich naar Elvet om na te gaan wat er tien jaar geleden mis ging met het politieonderzoek. En daarvoor moet ze op haar eigen wijze contact zien te leggen met de gesloten dorpsbewoners.
‘Psychologische thriller’ staat er op de voorkant van het boek en dat is meer dan terecht. Het is erg knap wat Cleeves met dit verhaal heeft gedaan. Ze hanteert een kalme schrijfstijl die goed de gelaten sfeer van het dorp weergeeft. Een dorp waar mensen zich kunnen ergeren aan de zwakke plekken van anderen, maar waar deze ook geaccepteerd worden. Door wisselende perspectieven zien we de dorpsbewoners naar elkaar kijken. Het bijzondere van Cleeves’ schrijfstijl is dat ze flink ruimte maakt voor de karaktertekening, maar dat je tegelijkertijd het idee hebt dat je geen enkele zin kunt overslaan omdat je anders iets belangrijks zou missen. Cleeves dwingt je ertoe om je leestempo aan te passen aan het kalme ritme van het dorp. En als je dat ritme gevonden hebt, kun je je overgeven aan het verhaal dat Cleeves bedacht heeft met de verschillende personages en hun onderlinge verbindingen. Geen verhaal met veel actie, maar een ingetogen plot waar je lekker langzaam van kunt genieten.