Hebban recensie
Merkwaardige combinatie
Vorige zomer was het nieuws al bekend: Patterson zou samen met Marklund een thriller gaan schrijven. Een vreemde combinatie: Patterson die bekend staat om zijn snelle boeken met korte hoofdstukken die bijna lezen als een concept in plaats van een uitgewerkt verhaal die samen een boek gaat schrijven met Marklund die als Scandinavische thrillerauteur veel meer oog heeft voor de zieleroerselen van haar personages.
In Partnerruil zijn de hoofdrollen weggelegd voor de Amerikaanse politieman Jacob Kanon en de Zweedse journaliste Dessie Larsson. Kanon volgt een paar moordenaars die al in diverse grote Europese steden slachtoffers hebben gemaakt. Steeds wordt er vooraf een ansichtkaart naar een journalist in de desbetreffende stad gestuurd met een bepaalde tekst op de achterkant, waarna kort daarop de slachtoffers worden gevonden: altijd een man en een vrouw die in een pose zijn neergezet. Kanon heeft persoonlijke redenen om deze moordenaars te volgen: zijn dochter werd het eerste slachtoffer in een lange reeks.
Dan ontvangt Dessie Larsson ook een ansichtkaart en lijkt het erop dat de moordenaars Stockholm als hun volgende adres hebben uitgezocht. Kanon haast zich naar Stockholm om zijn hulp aan te bieden aan de Zweedse politie en maakt daarbij kennis met Larsson.
Partnerruil leest als een echte Patterson. De hoofdstukken zijn weer erg kort gehouden; zelfs de korte proloog is in drieën gehakt. Maar de invloed van Marklund is ook merkbaar. De personages hebben meer body dan in een Patterson. Het is een knappe prestatie dat dat gelukt is in dit boek dat leest als een hogesnelheidstrein.
Maar of het een geslaagde combinatie is? Het verhaal is erg spannend en intrigerend, vooral na de plotwending halverwege het boek. Je vliegt er als het ware doorheen, maar zoals wel vaker bij een Patterson blijft er aan het einde weinig beklijven. En dat kan toch niet helemaal de bedoeling zijn.
In Partnerruil zijn de hoofdrollen weggelegd voor de Amerikaanse politieman Jacob Kanon en de Zweedse journaliste Dessie Larsson. Kanon volgt een paar moordenaars die al in diverse grote Europese steden slachtoffers hebben gemaakt. Steeds wordt er vooraf een ansichtkaart naar een journalist in de desbetreffende stad gestuurd met een bepaalde tekst op de achterkant, waarna kort daarop de slachtoffers worden gevonden: altijd een man en een vrouw die in een pose zijn neergezet. Kanon heeft persoonlijke redenen om deze moordenaars te volgen: zijn dochter werd het eerste slachtoffer in een lange reeks.
Dan ontvangt Dessie Larsson ook een ansichtkaart en lijkt het erop dat de moordenaars Stockholm als hun volgende adres hebben uitgezocht. Kanon haast zich naar Stockholm om zijn hulp aan te bieden aan de Zweedse politie en maakt daarbij kennis met Larsson.
Partnerruil leest als een echte Patterson. De hoofdstukken zijn weer erg kort gehouden; zelfs de korte proloog is in drieën gehakt. Maar de invloed van Marklund is ook merkbaar. De personages hebben meer body dan in een Patterson. Het is een knappe prestatie dat dat gelukt is in dit boek dat leest als een hogesnelheidstrein.
Maar of het een geslaagde combinatie is? Het verhaal is erg spannend en intrigerend, vooral na de plotwending halverwege het boek. Je vliegt er als het ware doorheen, maar zoals wel vaker bij een Patterson blijft er aan het einde weinig beklijven. En dat kan toch niet helemaal de bedoeling zijn.
1
1
Reageer op deze recensie