Eenvoudige, bijna naïeve schrijfstijl
In Verborgen lichamen worden de belevenissen van twee vrouwen gevolgd. Jasmine heeft de toneelschool gedaan en heeft moeite om een rol te krijgen. Haar oom Jim, die een detectivebureau heeft, neemt haar dan maar in dienst. Op een dag is Jim opeens verdwenen en staat Jasmine, die over geen enkele speurervaring beschikt, voor de uitdaging om te onderzoeken waar hij gebleven is. Daarnaast volgt de lezer de avonturen van inspecteur Catherine McLeod die in Glasgow de zaak krijgt van Jai McDiarmid, die in een achterbuurt werd vermoord. Het lijkt op een afrekening. Om deze zaak op te lossen moet Catherine zich in de onderwereld begeven.
Christopher Brookmyre heeft al meer dan tien boeken geschreven. Verborgen lichamen is de eerste die in Nederlandse vertaling verschijnt. Op zijn website waarschuwt hij de lezer dat dit boek duisterder van toon is dan zijn voorgaande boeken en dat dit komt door het onderwerp dat hij behandelt. Zijn voorgaande boeken schijnen humoristischer te zijn. De oversteek van een humoristische naar een duistere toon is niet geslaagd te noemen. Brookmyre hanteert een redelijk eenvoudige, bijna naïeve schrijfstijl die slecht in het verhaal past. De simpele manier waarop hij de gedachten van de personages weergeeft doet Verborgen lichamen op een jeugdboek lijken. Brookmyre accentueert dit met hoofdstuktitels als "Jasmine verprutst het weer" en "Hoe doen egeltjes het?
Een boek staat of valt in veel gevallen met de schrijfstijl en dat geldt ook voor Verborgen lichamen. Het kostte me daardoor al moeite om in het verhaal te komen, en dat werd niet beter door de gebeurtenissen in het boek. De wijze waarop bijvoorbeeld Jasmine een onderzoek verricht en zich uit een situatie moet kletsen zou zo uit een blijspel kunnen komen. Sommigen zullen het vermakelijk vinden, andere zullen zich eraan ergeren.
Brookmyre zegt dat hij met spanning de reacties van zijn trouwe lezers afwacht nu hij zo van stijl is veranderd. De Nederlandse uitgever had beter een voorgaand boek van hem kunnen kiezen om de auteur bij ons te introduceren.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Terwisscha
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
