Pas op het einde wordt het nog iets
Onder een brug wordt de auto gevonden van de Limburgse politieman Cor Harriman. Hijzelf is vermist en er worden sporen van een schietpartij bij de auto ontdekt; alle reden om een onderzoek in te stellen. De jonge rechercheur Bas krijgt die opdracht in de maag gesplitst. Bas duikt in het verleden van Harriman en komt er al snel achter dat hij een vreemde loopbaan heeft. Harriman heeft ooit zijn ontslag genomen bij de politie, is toen bij een Amerikaans bedrijf gaan werken, om veel later toch weer terug te keren bij zijn eerste werkgever. Heeft zijn verdwijning iets te maken met de tijd dat hij bij dat buitenlands bedrijf werkte?
Opa, vertel nog eens van vroeger... Dat is de eerste indruk die de lezer krijgt bij het lezen van Waterlijk. Bas gaat op zoek naar mensen die Cor hebben gekend. Dat levert een vloed aan anekdotes op uit het Limburgse politieverleden, waarbij het vermoeden ontstaat dat Bert Spoelstra uit zijn eigen ervaring bij de politie heeft geput. Pas gaandeweg het boek wordt er een plot zichtbaar. Spoelstra laat af en toe Harriman zelf aan het woord, die commentaar geeft op de gebeurtenissen in het boek. Daarnaast worden geschiedenisfeiten zoals de Decembermoorden in Suriname vermengd met fictie.
Het levert geen vlotlopend boek op. De brokstukken van anekdotes, (fictieve) geschiedenisfeiten en het commentaar van Harriman laten zich met moeite tot één geheel vormen. Bij vlagen is het spannend, bijvoorbeeld als Harriman over zijn geheime opdracht in Libië vertelt. Maar dat is te weinig om het hele boek te redden. Spoelstra laat Bas nog verliefd worden op een vrouwelijke collega, maar ook dat zijlijntje lijkt aan het grote geheel vastgeplakt te zijn in plaats van onderdeel uit te maken van het verhaal.
Pas op het einde, als Spoelstra alles samenbrengt, komt er nog een aardige vondst waaruit blijkt dat hij wel degelijk goed over de plot heeft nagedacht. Als het verhaal voor dat einde beter en met meer samenhang was uitgewerkt, dan had het boek meer leesplezier opgeleverd.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Terwisscha
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
