Vooral veel sfeertekening

Menig auteur met een vaste hoofdpersoon laat zijn personage avontuur op avontuur beleven, zonder dat de held ouder lijkt te worden. Zo niet Rennie Airth. Met Winterdood heeft hij de trilogie voltooid die hij over John Madden wilde schrijven. Deel 1 speelt in 1921 als John Madden nog bij de politie werkt, het tweede deel speelt 11 jaar later als Madden onder druk van zijn vrouw het politieleven vaarwel heeft gezegd en boer is geworden en het laatste deel speelt zich eind 1944 af.
Madden is nog steeds boer. Een Poolse vrouw die bij hem op de boerderij werkt, gaat op een dag naar Londen voor familiebezoek om nooit meer terug te keren. Haar lichaam wordt gevonden in de mistige straten. De oud-collega’s van Madden zien graag zijn hulp bij het oplossen van deze zaak en zelfs zijn vrouw begrijpt dat ze hem dit niet kan onthouden. En zijn hulp is hard nodig, want de moordenaar blijkt het niet bij dit ene slachtoffer te houden.
Evenals in zijn vorige twee boeken besteedt Airth veel aandacht aan de sfeertekening. Engeland tijdens de laatste winter van de Tweede Wereldoorlog wordt treffend neergezet. De gewone burgers die de oorlog moe zijn, de bommen die op Londen gedropt worden, de gewone voorzieningen die op de bon zijn en de impact die dit alles heeft op iedereen. Airth beschrijft het beeldend en toch met een ogenschijnlijk eenvoudig gemak.
De plot van het boek past prima bij deze sfeertekening: het ontwikkelt zich in een gestaag tempo met weinig opzienbarende gevolgtrekkingen en zonder nagelbijtende spanning.
De fans van zijn vorige twee boeken riepen jaren geleden op Crimezone al om het derde deel. Het is er nu. En het gaat in hetzelfde stramien verder als de voorgaande titels. Wat dat betreft kan het beschouwd worden als een goede afsluiting van de trilogie.