Prima aanvulling op de oorlogsthrillers

Henry Storm is een Noor die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de zijde van de nazi's tegen Rusland vecht. Tijdens zijn laatste gevecht stuit hij op een kamp waar mensen buiten opgesloten werden tot ze doodvroren waren. Dit maakt dat hij zich afvraagt of hij wel aan de goede kant vecht. Een toevallige opmerking van een verpleegster over mogelijke raketten van Duitsland, zorgen ervoor dat hij een doel krijgt: hij moet voorkomen dat Duitsland raketten maakt, omdat die kunnen bepalen welk land de oorlog wint. Eenmaal terug in Noorwegen weet hij zich in te schrijven bij een Duitse universiteit en hoopt hij via een professor te kunnen infiltreren in de bedrijven waar de raketten worden gemaakt. Dat betekent wel dat hij Werner Sorge van zich af moeten schudden. Sorge is een vroegere tegenstander in de zeilsport van Henry en tegenwoordig hoofd van het commando Wolfsangel, dat als doel heeft om het rakettenprogramma te beschermen.  

De Tweede Wereldoorlog is het decor van talloze thrillers en spionageromans. Wolfsangel kun je zien als de zoveelste aanvulling op die verzameling, maar dan de Noorse variant. Aslak Nore belicht in het boek de situatie in Noorwegen in die tijd. Wat was het standpunt van de Noren in de oorlog? Waarom werkten ze mee of waarom doken ze in het verzet?  

Nore heeft het echte rakettenprogramma van Duitsland gebruikt als achtergrond in dit boek. Er werd op het eiland Peenemünde onderzoek gedaan naar rakettechnologie, tot een luchtaanval ervoor zorgde dat Duitsland moest uitwijken naar het kamp Mittelbau-Dora. Nore heeft deze ware gebeurtenissen gebruikt om aan te tonen welke impact deze hadden op de gewone mens en voor welke onmenselijke keuzes men soms kwam te staan. Een Poolse spionne wordt bijvoorbeeld gedwongen om mee te werken aan het in de val lokken van Henry, omdat ze anders haar zoon nooit terugziet.

Wolfsangel laat zien dat het allemaal niet zo zwart-wit was in de Tweede Wereldoorlog. Men was niet per se alleen goed of alleen fout. De omstandigheden dwongen mensen tot keuzes, maar zorgden ook voor twijfels over gemaakte keuzes. Daarmee legt het boek gelijk ook vragen aan de lezer voor. Het is te gemakkelijk om achteraf te zeggen ‘Hoe had dit allemaal kunnen gebeuren?’ als je zelf niet in de situatie gezeten hebt. Een veel betere vraag is aan welke kant je zelf gestaan zou hebben onder die omstandigheden. Die vraag alleen al legitimeert het toevoegen van dit boek aan alles wat al verschenen is over de Tweede Wereldoorlog.